శాకాహారిగా మారిన అగోరిబాబా

 శాకాహారిగా మారిన అగోరిబాబా

నేనొకసారి బద్రినాథ్ యాత్ర వెళ్ళాను. అక్కడి విశేషాలన్ని చూసిన తర్వాత యోగుల దర్శించాలనే కోరికతో అరణ్యంలోని పర్వతశ్రేణులన్నీ గాలించాను. బద్రినాథ్ మందిరం నుండి పాండవులు స్వర్గావ రోహణం చేసిన ప్రాంతం సటోపంత్ అంటారు. కఠోర పర్వత లోయలలో అతికఠిన ఇరుకులోయల మధ్య గుండ ప్రయాణిస్తున్నాము.

ఒక సాధువు చెప్పారు. ఇక్కడి నుండి 20కి.లో మీటర్ల దూరంలో స్వరంగంతో కూడిన సహజగుహ లో మృత్యుంజయ అగోరిబాబా ఉన్నాడు. ఆయన ఉన్నది రహస్యంగా ఎవ్వరికి తెలియదు అని సాధువు బదులిచ్చెను. నీవెలా చూసావు అని అడుగగా నేనొకసారి సటోపంతుకై వెళుతూ దారి తప్పి బాబాగుహ వద్దకి వెళ్ళాను నన్నెంతో ఆదరించారు. మళ్ళిరావద్దు అని ఆజ్ఞాపించారు. కనుక నేను రాను నీవెళ్ళొచ్చని ఆ సాధువు తప్పుకున్నాడు అగోరిజీని ఎలాగైనా దర్శించాలనే తపనతో ఎంతో శ్రమకోర్చి ఆ సాధువు చూపిన మార్గం గుండ మంచి సంకల్పంతో బయలుదేరాను.

రెండు రోజులకు వారు చెప్పిన గుర్తులు కలిగిన గుహ దగ్గర 3గంలు వేచివున్నాను. సాయంత్రము 6 గంలవుతుంది. అగోరిబాబ బయటికి వచ్చారు. బోనులోంచి పులి బయటికి వచ్చిన విధంగా బాబా కనిపించారు. బక్కపలుచని తెల్లనిరంగు శరీరం కాంతియుతంగా తేజస్సుతో ఉంది.

బంగారు వన్నెజడలు నిలబడితే నేలపై కుప్పగా పడి ఉన్నాయి. శరీరం కొంత ముడతలుపడి ఉన్నది. ఎవ్వరు నీవు అని గద్దించాడు. మా సాంప్రదాయం ప్రకారం ఓం నమో నారాయణ్ గురూజీ అన్నాను. ఎవ్వరి శిశ్యుడివి అని అడిగారు చెప్పాను. మీ పరాత్పర గురువు పేరు చెప్పు గుర్తిస్తాననిరి. గణేష్ గిరి మహరాజ్ అని సన్యాస పరంపర గురువు పేరు చెప్పాను. అరే పంజాబ్ వాలా గణేష్గిరి తేరాహ్ మడి మీర్జాపూర్ పరివార్ వాల ముజేసఐమాలుం బేటా బైటో ఆసన్ మే అని అన్నారు. అప్పుడు నాకు గుండెదడ తగ్గింది. లేదంటే అగోరీల మూడ్ ఎలా ఉంటుందో ఎవ్వరికి తెలియదు.

గణేష్గిరి చాలా మంచి తపస్వి నాకు మిత్రుడు కాని 80 సం||రాలే జీవించాడు అనిరి. బాబా నా మనవి మన్నించి మీగురించి తెలుసుకోవాలని ఉంది. అలాగే అగోరులంటే నరమాంసం తినేవారనే చెడుపేరు సమాజంలో ఉంది. నాపై దయవుంచి మీ గురించి, అగోరి సంప్రదాయం గురించి వివరించండి అని ప్రార్థించాను. కొంత చెప్పుతాను విను బేట అని చెప్పసాగారు. ఉత్తర ప్రదేశ్లో జమిందార్ కుటుంబంలో జన్మించిన నేను అది దేవభూమి పుట్టుకతోనే భక్తి శ్రద్ద అబ్బుతాయి, నేను డాక్టర్ చదివాను. నాకు చిన్ననాటి నుండి యోగులంటే ఇష్టం. బాగా ధ్యానం చేసేవాడిని. మశూచితో అమ్మనాన్న చనిపోవడంతో ఎంతో వైరాగ్యం కలిగెను. మా అక్కకు బావకు అంతా అప్పజెప్పి యాత్ర కని బయలుదేరాను.

పూర్వం కాలినడకనే కదా 150 సం||ల క్రింద మాటలివి. నా వయస్సు 180 సంIIలు ఇప్పుడు. కాలినడకతోనే కాశీ వెళ్ళాను నది ఆవలనున్న అగోర ఋషి అనే మహానీయుని దర్శించాను. ఆయన గంగనీటిపై రాత్రంతా ధ్యానం చేసేవాడు. వారికి ఆకర్షితున్నై శిశ్యుడిగా మారాను. వారు నన్నెన్నో పరీక్షలు పెట్టాడు. పూర్వం గురువులు శిష్యుని ఎంతో పరీక్షలకు గురిచేసేవారు. కాశిలో రోజుకు నలుదిక్కుల కెళ్ళి వచ్చే వేల శవాలు కాలుస్తారు. నదిలో సగం కాలిన శవాలు కొట్టుకొస్తే అవి తిను అనేవాడు.

"అహంకారం విడువాలి, అన్నిట్లో పరమాత్మని చూడాలి. గౌరవ అవమానములను సమానంగా చూడాలి. సమాజానికి కృరంగా కనిపించిన లోపల శాంతముగా బ్రహ్మానందంతో ఉండాలి. లోకానికి పిచ్చివాడివలె నరరూప రాక్షసుడిగా కనిపించిన లోపల నరరూప నారాయణుడిగా ఉండాలి".

దేనిపై ఆశ, మమకారం లేక ఉండాలి. దేహాభిమానం, అహంకారం విడచి ఆత్మధ్యానంలో ఎల్లవేళల ఉండాలి. జనాలు దగ్గరికి రాకుండా ఆకలికి చనిపోయిన శవమే తినాలి. జనం మనని మెచ్చరు. దేవుడు మనని మెచ్చును. జనం మెచ్చితే దేవుడు మెచ్చడు గుర్తుంచుకో జనంని మెప్పించుటకు ఏదేదో చేయాలి. దేవుడిని మెప్పించుటకు బేధ భావం వదిలి, అన్నింటిని దైవంగా చూడాలి. ఏ జీవికి బాధ కలుగకుండా జీవించాలి. అందుకే చనిపోయిన శవాలే ఆహారంగా తినాలి, ఎవ్వరిని ఆశించరాదు. దేహాభిమానం, అహంకారం నశించుటకు ఎవ్వరిని యాచించకుండా దిగంబరంగానే ఉండాలి.

"త్యాగము లేనిదే యోగము దక్కదు" పూర్వం మన గురువులు ఇంతకన్న మౌర దు:ఖములను అనుభవించి కఠోర శ్రమచేసి తీవ్ర సాధనజేసి ముక్తి పొందిరని మా గురువు అగోరఋషి చెప్పిరని మృత్యుంజయ అగోరి నాతో చెబుతున్నారు. వినుటకు నాకు కష్టంగా తోచిన ఆయన సిద్ధపురుషుడు ఆయన చేతుల్లో నాజీవితం ధన్యమవునని వారు చెప్పిందల్లా నెమ్మదినెమ్మదిగా సాధన చేస్తూ కొంత కాలానికి, దిగంబరంగానే ఉంటూ చనిపోయిన శవాలనే కొంచెం ఆహారంగా తీసుకుంటూ రాత్రులంతా గంగానది ఒడ్డున తీవ్ర తపస్సు ఆచరిస్తూ గురుసేవ జేస్తు గడిపానని అగోరికి చెప్పిరి.

కాశీ 100 సంరాలకు పూర్వం నది ఆవల ఎన్నో చెట్లతో పెద్ద అడవిగా ఉండెను.కాలం మారుతుండగా మా ఏకాంతానికి భంగంగా మారెను. అటునుండి ఋషికేశ్లో 20సంరాలు నది ఆవల ఉన్నాము. మేము మౌనంగా, రహస్యంగా రాత్రులంతా సమాధిలో ఉండి పగలు నిద్రపోయే వారం. అగోరులం కనుక మాచెంతకెవ్వడు రాడు. ఋషికేశ్లో కూడా టూరిజం పెరిగి ఏకాంతంకు భంగం వాటిల్లగా మా గురువు గారు నేను ఇప్పుడున్న గుహకు వచ్చాము.

 గురువుగారు 300 సం||రాలు జీవించి దేహత్యాగం చేసిరి. దేహంను అలకనందనానదిలో జలసమాధి చేయమనగ అలాగే చేశాను. గురుకృపతోనే నేను అగోరిగ శిక్షణపొంది అగోరి సాంప్రదాయంలో స్థిరపడినాను. కాశీలో సగం కాల్చిన శవాలు చాలా దొరికేవి. కాని ఋషికేశ్లో జంతు కళేబరాలు తిన్నాము. బద్రీనాథ్ సరోపంత్ లోని ఈ అరణ్యంలో కలేబరాలు తక్కువ దొరుకును.

ఇక్కడికి వచ్చిన 20 సంరాల తర్వాత నేను కూడా 180 సంరాల వృద్దుడిని కనుక శాఖాహారమే శ్రేష్టమని, దుంపలు, పళ్లు మాత్రమే ఆహారంగా తీసుకుంటాను. ఎప్పుడు సమాధిలో ఉంటాను. బయటికొచ్చినప్పుడు మాత్రమే ఆకలిగా ఉంటే ఏదైనా పళ్ళు, దుంపలు కొన్ని తింటానని అగోరిబాబా తెలిపెను.

ప్రశ్న :- బాబా మీ పేరు ఎవ్వరికి ఎందుకు తెలియదు?

జ :- రహస్యంగా జీవించే యోగుల గురించి ఎవ్వరికి తెలియదు. మీడియా ముందు కెళితేనే ప్రచారం జనంలోకి వెళితేనే ప్రచారం జరుగును. మేము కుంభమేళకు వచ్చిన రాత్రోచ్చి స్నానంజేసి వెళ్ళేవారం. 24 సం||రాలైంది కుంభమేళలు కూడా రాకుండ అయ్యి. సూక్ష్మ శరీరంలో సాధన జరిపే యోగులు చాలా మంది కలరు. నేటికి శరీరంతో ఉండి కూడా సమాజంలో జనాలకు తెలియని యోగులు చాలా మంది కలరు నాయన.

ప్రశ్న :- మీరు జనాల్లోకి రావచ్చుగదా?

జ:- ఎవ్వరిష్టం వారిది. పరమేశ్వరుడు ఒక్కొక్కరిని ఒక ఆజ్ఞతో పంపాడు. ఒకరు ప్రచారానికి వస్తారు. ఒకరు రహస్యంగా జీవించుటకే ఇష్టపడుతారు.

ప్రశ్న :- మీరే ఏ సాధనలు చేస్తారు?

జ:- ఏ సాధన జేసిన నిర్వికల్ప సమాధినిచ్చి వెనుకకు మల్లును సాధనలన్ని, ఎన్నో జన్మల సంస్కారం, తీవ్రవైరాగ్యం నిరంతర సాధనతోనే నిర్వికల్ప సమాధి లభించును. ఆకలి, దప్పిక లేక రోజులు సమాధుల్లో మా జీవితం గడిచింది మాకు తెలియదు. మా గురువులు మాకు హఠయోగములో శిక్షణనిచ్చిరి. శరీరం ఆధీనములో ఉంచుకున్నాక రాజయోగ ప్రాణయామముతో మనస్సు ఆధీనం చేసుకొని లయం చేసి నిర్వికల్ప సమాధిలో మనస్సును ఆధీన పరచి నిర్వికల్ప సమాధిని వెంటనే కలిగించును అని మృత్యుంజయ అగోరిబాబ ఓపికగా వారి జీవిత విశేషాలు మరియు సాధనలు, హిమాలయాల గురించి ఎన్నో విశేషాలు చెప్పిరి.

వారి సాంప్రదాయం శివుడి అవతారమైన రుద్ర అవతారంను వారు పూజిస్తారు. రుద్రుడు ఆరాధ్యదైవం. రుద్రమూర్తినే ధ్యానిస్తాము. వారి నుండే మా పరంపర ప్రారంభమయ్యిందని ఎన్నో విశేషాలు చెప్పిరి. అగోరిజీచే సెలవు తీసుకుంటిని. 3 రోజులు ఎంతో శ్రమతో లోయలు, పర్వతములు ప్రాకుతూ బద్రీనాథ్ చేరుకుంటిని.

హిమాలయయోగులతో క్రియాయోగిఅనుభవాలునుంచి

 సేకరణ అరుణాచలం