*మనసులోని నిర్మ్యాల్యం తొలగించుకొనేది ఎలా ... ఆనందం అనుభవించేది ఎలా????*
మనం నిత్యమూ ఆనందం, సుఖ సంతోషాలు కలుగాలని కోరుకుంటాము...
కానీ ఇవి ఎక్కడ ఉన్నాయో తెలుసుకోలేక ఎక్కడెక్కడో వెతుకుతున్నాము...
మనలోనే ఉండిన వీటికోసం ఎక్కడెక్కడికో తిరుగుతున్నాము...
రోగము వలన కలిగే బాధలు ఎక్కడ నుండి వచ్చాయి? కాశీ నుండా? రామేశ్వరం నుండా?!
అవి మన నుండియే వచ్చాయి కదా!!!
బాధలు మన నుండియే వచ్చినపుడు సుఖ సంతోషాలు కూడా మన నుండియే రావాలి కానీ ఎక్కడో బయట నుండి ఎలా వస్తాయి!??
కాలికి ముల్లు గుచ్చుకుంటె బాధ అంటున్నాం, అదే రోడ్ మీద ఐదు వందల నోటు దొరికితే సంతోషిస్తున్నాము...
అంటే సుఖ దుఃఖాలు దొరికే వస్తువు బట్టి మనలో నుండియే వస్తున్నాయి కదా!
అంటే బాధలు, సంతోషాలు అన్నీ మనలోనే ఉన్నాయి!!...
మరి మనలో ఉండిన వాటికోసం బయట ఎందుకు వెతకడం?!
ఇది కేవలము భ్రమ, నిజమునకు మనలో లేనిదేది బయట లేదు!!..
పాలలో అంతరముగా ఉన్న వెన్న రావాలంటే కవ్వం పెట్టి చిలకాలి.
అలానే మనస్సును భగవన్నామము అనే కవ్వం పెట్టి చిలికితే అపుడు అనందమనే వెన్న రావడం జరుగుతుంది.
లోపల సాధన చేయనిదే బయట తిరుగుతూ అది కావాలి ఇది కావాలి అంటే ఏమొస్తుంది?!...
"మనస్సుకు పరిమితమైనవాడు జీవుడు, మనోమూలంలోనికి వెళ్ళినవాడు దేవుడు, మనోమూలంలోనికి వెళ్ళినవారి దేహమే దేవాలయమౌతుంది."
దేహమే సమస్త బ్రహ్మాండాలకు ప్రతిరూపం దీనిలోపల ఆత్మయే దైవం!!...
భగవంతుడ్ని చిత్రాలలో వెతకొద్దు చిత్తములో వెతకండి అని రమణమహర్షి అంటారు.
దీనిని బట్టి మనకి తెలుస్తుందేమిటంటే భగవంతుడు మన హృదయంలోనే ఉన్నాడు, కానీ మనకి కానరావడం
లేదు!!...
ఎందుకనీ?
మన మనస్సులో ఉన్న మాలిన్యాల వలన.!
మనలో ఉన్న దేవుడు కనబడకపోవడానికి ప్రధాన
కారణాలు రెండే రెండు తలంపులు!
*మొదటిది ' నేను' అనే తలంపు!!...*
*రెండవది ' నాది' అన్న తలంపు!!...*
మొదటిది అహంకారం, రెండవది మమకారం!
ఈ రెండు మాలిన్యాలు వదిలించుకుంటేనే జీవుడు దేవుడౌతాడు.
మన హృదయములో ఉన్న పరబ్రహ్మం పరమ పవిత్రుడు, ఆ పరమపవిత్రుడుని
పరికించాలంటే మనమూ పవిత్రం కావాలి..
ఎలా?
ప్రతిరోజూ పూజగదిలో పూజకు ముందు మనం మొదట చేసే పని, ప్రతిరోజు దేవాలయంలో అర్చకుడు మొదట చేసే పని ఒకటే.
అది ముందురోజు నిర్మాల్యములను తీసేసి పుజాసామగ్రిని పూజగదిని శుభ్రపరిచి అన్నీ శుద్ధి
చేసిన తర్వాతే పూజ ప్రారంభించడం.
ఈ రీతిలోనే హృదయమునందున్న భగవంతుడిని అవలోకించాలంటే ముందుగా మనోమాలిన్యాలను తొలగించాలి.
అజ్ఞానమును నిర్మాల్యమును తీసేయాలి.
ముందురోజు శేషాలను ఎలా తొలగిస్తామో అలాగునే అంతరంగమున కర్మఫల శేషాలను తొలగించాలి,
(కర్తృత్వ భావనను తొలగించుకోవాలి).
మనలో ఉన్న అజ్ఞాన నిర్మాల్యమును తొలగించడానికి కామ, క్రోధ, లోభ, మోహ, మద, మాత్సర్యములనెడి ఆరుఅడ్డంకులు ఉన్నాయి, వాటిని తొలగించాలి.
సత్కర్మాచరణ, సత్సంగీయుల సాంగత్యం, సర్వేశ్వరుని స్మరణ, సదవగాహన, సత్వగుణ సాధన, సేవాతత్పరత, శుద్ధాహారములతో ఈ నిర్మాల్యములను తొలగించవచ్చు.
శుద్ధ ఆహారమంటే నోటితో తీసుకున్న ఆహారం మాత్రమే కాదు, పంచేంద్రియాల ద్వారా అంటే నోరు, కన్ను, ముక్కు, చెవి, చర్మముల ద్వారా గ్రహించేది కూడా ఆహారమే అవుతుంది.
మనస్సునూ, బుద్ధిని సంస్కరించుకుంటూ ఇంద్రియా
లను నిగ్రహించుకుంటూ మన ఆలోచనల్లో, మాటల్లో, చేతల్లో పవిత్రతను పెంచుకోవాలి.
మన సద్గతికి, దుర్గతికి కారణం మన మనస్సే, మన మనోచాపల్యమే మన అశాంతులకు కారణం.
మన కర్మలే మన సుఖదుఃఖాలకు కారణం...
మనలో అనేక బలహీనతలుంటాయి, అలాగే లోకంలో అనేక ఆకర్షణలుంటాయి.
ఇలాంటప్పుడే బుద్ధిని వినియోగించాలి
హృదయంలో భగవంతుడు ఉన్నాడని తెలిసినా దానిని
గురించి ఆలోచించం.
ఇదే మాయ!!... శారీరకంగా, మానసికంగా దేహాన్ని శుద్ధపరుచుకోవాలి.
దేహధర్మం ప్రకారం కుటుంబ, సమాజ, ఋషి రుణాలు తీర్చుకుంటూ ఈ దేహం శిధిలమవ్వక ముందే హృదయమందున్న దేవుడిని పట్టుకోవాలి.
మానవుడు ఆనందమును అనుభవించాలంటే అతనికి రెండు విషయాలు కావాలి!!...
*అవి ఒకటి ప్రేమ, రెండుజ్ఞానం!!*.
ఈ రెండు ఉన్నప్పుడే ఏకత్వస్థితి వస్తుంది!!.
*. సంతోషాన్ని వెంబడించవద్దు. దాన్ని సృష్టించండి.
*మనలో చాలా మంది ఆనందాన్ని క్లిష్టతరం చేస్తారు, కనుక ఇది నశ్వరమైన భావోద్వేగంగా కనిపిస్తుంది. డబ్బు, ఆహారం, కారు, ఆస్తులు లేదా స్థానం సంపాదించడానికి మనం ఏదైనా చేయాలి. కానీ ఆనందాన్ని సంపాదించాలంటే ఏదో ఒకటి చేయాలి అనే సమీకరణాన్నే వర్తింపజేస్తాం. కాబట్టి మనం దాని కోసం వేచి ఉంటాము, దాని కోసం వెతుకుతాము, వెంబడిస్తాము, దానిని కొనాలని చూస్తాము, డిమాండ్ చేస్తాము, వాయిదా వేయండి లేదా దానిని ఒక సాఫల్యంతో ముడిపెట్టండి. కాబట్టి ఒక సమాజంగా మనం ఈ రోజు ధనవంతులుగా మరియు విజయవంతమయ్యాము కానీ సంతోషంగా లేము. నిజం ఏమిటంటే మనం ఉన్న చోటే ఆనందం ఏర్పడుతుంది. ఇది మనతో మరియు మనలో ఉంది. చేసేదేమీ లేదు, మనం సంతోషంగా ఉండాలి, ఈ క్షణం తర్వాత.*
*మనం ఎప్పుడూ సంతోషంగా ఉండగలమా? ఇది మా ఎంపిక. ఆనందం అంటే మనం ప్రతికూలతను లేదా బాధను తిరస్కరించడం కాదు. అదే సమయంలో మన జీవితంలోని పరిస్థితులు లేదా వ్యక్తులు మన ఆనందాన్ని దొంగిలించడానికి ఇక్కడ లేరని గుర్తుంచుకోండి. తమ పాత్రను వారు పోషిస్తున్నారు. వారు కొన్ని సమయాల్లో మనల్ని సవాలు చేస్తారు, కానీ మిగతా సమయాల్లో మనం సంతోషంగా ఉండకుండా మనల్ని మనం అడ్డుకుంటాము. ఆనందం అనేది మానసిక స్థితి లేదా అనుభూతికి సంబంధించినది కాదు, అది మన మార్గంలో వచ్చే ఏ సవాలునైనా అధిగమించే శక్తిని మనకు అందిస్తుంది. ఇది మన మనస్సు, బుద్ధి మరియు శరీరం ప్రశాంతత, జ్ఞానం మరియు ఆశావాదంతో పనిచేయడానికి కారణమవుతుంది. కాబట్టి సమస్యలు బాధలు కలిగించవు. బదులుగా మనం అనుభవాల నుండి నేర్చుకుని ఎదుగుతాం.*
* సంతోషకరమైన వ్యక్తులు ప్రజలను సంతోషపరుస్తారు. కానీ తరచుగా మనం మన లక్ష్యాలపై దృష్టి సారిస్తాము, అక్కడికి చేరుకునే ప్రక్రియను ఆస్వాదించడం మర్చిపోతాము. మనం తప్పు కర్మ చేయకపోయినా, సంతృప్తి లేదా తేలిక వంటి మన ప్రధాన లక్షణాలతో మనం సంబంధాన్ని కోల్పోతాము కాబట్టి మన ఆనందం తగ్గిపోతుంది. ఇది మన పనితీరు, ఆరోగ్యం మరియు సంబంధాలపై ప్రభావం చూపుతుంది. మన ప్రాధాన్యత జాబితాలో సంతోషాన్ని ఉంచుదాం, అంటే దానికి బాధ్యత వహిస్తామని హామీ ఇస్తున్నాము. మనం సంతోషంగా ఉన్నప్పుడు, మన చుట్టూ ఉన్న ప్రతి ఒక్కరికీ దానిలో భాగస్వామ్యం లభిస్తుంది - ప్రపంచాన్ని అందంగా మార్చే బహుమతిని అందిస్తాము...
* మీకు ఆలోచించడానికి సమయం ఉందా? *
*మనలో ఏదో వెలితి మనకు నిరంతరంగా ఆందోళన కలిగిస్తూ ఉంటుంది. మీరు భౌతిక లేదా సామాజిక కోణంలో ప్రతిదీ కలిగి ఉన్నప్పటికీ, ఏదో సరిగ్గా లేదు అని మీరు అనుకుంటారు. మీరు సమాజంలో గౌరవప్రదమైన వ్యక్తులు. మీకు మీ స్వంత ఆర్థిక స్థితి ఉంది; అంతా బాగానే ఉంది కానీ మీరు నిజంగా సంతోషంగా లేరు. దీనికి కారణం కనుక్కోవడానికి మీకు ఇంకా సమయం దొరకలేదు. బయటి పరిస్థితుల వరదతో మనం చాలా ఖాళీ లేకుండా ఉన్నాము. ఆలోచించే సామర్థ్యాన్ని కూడా కలిగి లేకపోవడమే కాకుండా ఆలోచించడానికి సమయం కూడా దొరకకుండా ఉన్నాము.*
*మనకు సరిగ్గా ఆలోచించే సామర్థ్యం ఉందా లేదా అనేది వేరే విషయం, కానీ ఆలోచించడానికి మీకు కనీసం సమయం ఉందా? అందరూ అసలు ఖాళీ లేకుండా ఉన్నారు. అందువల్ల, సరైన ఆలోచనలు చేయడానికి కావలసిన సమయాన్ని కనుగొనే అవసరం ఎంతైనా ఉంది. ఎందుకంటే మీ జీవితం మానసికమైన జీవితం తప్ప మరొకటి కాదు. మానసిక జీవితాన్ని విస్మరించినట్లయితే, మీ శారీరక మరియు సామాజిక జీవితం మిమ్మల్ని స్వేచ్ఛగా ఉండనీయవు.*
లౌకిక సంభాషణలు
అహానికి ఆజ్యాలు
గుణ సంగమాలు
వ్యర్థ కలాపాలు
అసూయలకు ఆనవాలు
మానసిక దుర్భలతకు నిదర్శనాలు
భావాల కోటలు
ఉన్నతికి పెను అడ్డంకులు
మన భావాలే మనకు శాపాలైనపుడు
ఇతరుల భావాలు కూడా గ్రహించనేల
కల్లోలంతో మది నిండనేల
వాచాలత్వం వలదు వలదు
అంతఃమననంలో నిధనం కలదు
మౌనమే సర్వ శ్రేష్ఠం
ధ్యానంలోనే ప్రశాంతమౌను చిత్తం...
శరీరం అలసిపోతే...మరణం
కానీ..మనసు అలసిపోతే...
లయం
జీవన్ముక్తి నిలయం
వినీల గ్రహణం
విశుద్ధ సత్వం
భౌతిక యంత్రం ఆగిపోతే....
చింతన,యాతన
కానీ...మనో తంత్రం ఆగిపోతే..
దుఃఖ నిర్మూలన
చిదానంద ధారణ
శోక నివారణ
పునరావృత హరణ...
*_☘️శుభమస్తు☘️_*
🙏సమస్త లోకా సుఖినోభవంతు 🙏
No comments:
Post a Comment