కర్మానుభవం

🌷🌷🌷🌷🌷

మానవ జన్మకు విముక్తి దొరకాలంటే చేసిన పాపం అయినా, పుణ్యం అయినా అనుభవించితీరాల్సిందే!ప్రారబ్ధం మొదట రచించబడి తరువాత శరీరం రచించబడుతుంది. కాబట్టి, చింత దేనికి                                                    

 పూర్వం ఒక సాధువు ఉండేవాడు. అతడు నిరంతరం భగవంతుని నామం జపిస్తూ ఉoడేవాడు. అతని వద్ద అనేకమంది శిష్యులు ఉండేవారు. వారు ఆ సాధువుకి సపర్యలు చేసేవారు.  కొంతకాలానికి సాధువు ముసలివాడయైపోయాడు. మంచం మీదనుండి లేవలేని పరిస్థితి వచ్చింది. అప్పుడు అతని శిష్యులు ఆ సాధువు నిత్యకృత్యాలు తీర్చుకోవడానికి సహాయం చేసేవారు. సాధువు ఎప్పుడు పిలిస్తే అప్పుడు వారు వచ్చి అతడిని శౌచానికి తీసుకెళ్ళేవారు.  రాను రాను శిష్యులు రెండుమూడు సార్లు పిలిస్తేనే గాని వచ్చేవారు కాదు. సాధువు చాలా బాధపడేవాడు. నేను ఇలా మంచానపడి ఉండటం ఎందుకు భగవంతుడు తీసుకొనిపోతే బాగుండును అనుకొనేవాడు. భగవంతుని నామజపం మాత్రం నిరంతరం చేసేవాడు.  తరువాత కాలంలో ఒక బాలకుడు ఎప్పుడు పిలిస్తే అప్పుడే వచ్చి సాధువుకి సపర్యలు చేసేవాడు♪. అతని స్పర్శ చాలా మృదువుగా ఆహ్లాదంగా ఉండేది♪. ఈ బాలకుడిని నేను ఎప్పుడూ చూడలేదే అని సాధువు అనుకొనేవాడు.  ఒకరోజు సాధువు ఆ బాలుని చేయి గట్టిగా పట్టుకొని, 'నీవెవరువు, నిన్ను ఇదివరకు నేను ఎన్నడూ చూడలేదు' అని అడిగాడు.  అప్పుడు భగవంతుడు తనను తాను ప్రకటించుకున్నాడు. సాధువు భగవంతునికి నమస్కరించి, 'స్వామి! నాకు మీరు సేవ చేస్తున్నారా, నన్ను ఈ విధంగా కష్టపెట్టే కంటే నీ వద్దకు తీసుకుపోవచ్చుకదా!' అన్నాడు. 

 భగవంతుడు, 'నీవు చేసుకున్న కర్మఫలం ఇంకా మిగిలి ఉన్నది. అది పూర్తిగా తీరేవరకూ నీవు కష్టాలు అనుభవించాలి' అని సమాధానం చెప్పాడు. సాధువు, 'స్వామి! మీరు తలచుకుంటే నా కర్మఫలం తొలగించవచ్చుకదా! మీకు అసాధ్యం ఏముంటుంది' అన్నాడు. దానికి బదులుగా భగవంతుడు,'నీ కర్మఫలం ఈ జన్మలో నీవు అనుభవించకపోతే, ఆ కర్మఫలం అనుభవించడానికి నీవు మరలా జన్మించాల్సి ఉంటుంది' అన్నాడు. ఇంకా ఇలా చెప్పాడు. 'చిన్న చిన్న పాపాలు నా నామస్మరణ వలన తొలగిపోతాయి. పాపకర్మల ఫలం కూడా నా నామజపంతో పోగొట్టుకొనవచ్చును. కానీ పెద్ధ పాపాలు ఖచ్చితంగా ఎవరికి వారే అనుభవించి తీరాలి. కానీ నా నామజపం వలన ఆ కష్టాలు సులభంగా గట్టెక్కుతాయి' అని చెప్పి భగవంతుడు అదృశ్యమయ్యాడు.               

"అవశ్యం అనుభోక్తవ్యం కృతం కర్మ శుభాశ్శుభం"

"చేసిన పాపం అయినా, పుణ్యం అయినా అనుభవించితీరాల్సిందే!"

ಓಂ ನಮಃ ಶಿವಾಯ