☘️🍁 ద్వైతం,విశిష్టాద్వైతం,  అద్వైతం 🍁☘️

ద్వైతం:

 మధ్వాచార్యులు ప్రతిపాదించిన ద్వైతం ప్రకారం, ఈశ్వరుడు, జీవాత్మ, ప్రకృతి మూడూ పూర్తిగా వేర్వేరు సత్తాలు. ఈశ్వరుడు సర్వోన్నతుడు, జీవాత్మలు ఆయనపై ఆధారపడతాయి, ప్రకృతి ఆయన సృష్టి. ఇక్కడ వేరుపాటు స్పష్టంగా నొక్కి చెప్పబడుతుంది

విశిష్టాద్వైతం:

రామానుజాచార్యులు ప్రతిపాదించిన ఈ సిద్ధాంతం ప్రకారం, బ్రహ్మం (ఈశ్వరుడు) సత్యం, కానీ జీవాత్మలు, ప్రకృతి ఆ బ్రహ్మంలో భాగాలుగా ఉన్నాయి. ఈ మూడూ వాస్తవమే, కానీ ఈశ్వరుడిలో ఐక్యంగా ఉంటాయి. ఇది ఏకత్వంలో వైవిధ్యాన్ని సమన్వయం చేస్తుంది.

అద్వైతం:

 ఆది శంకరాచార్యులు ప్రతిపాదించిన అద్వైతం ప్రకారం, ఒకే సత్యం ఉంది - అది బ్రహ్మం. ఈశ్వరుడు, జీవాత్మ, ప్రకృతి అనేవి మాయ వల్ల భిన్నంగా కనిపిస్తాయి, కానీ వాస్తవంలో అన్నీ బ్రహ్మంలో ఒకటే. "ఏకం సత్" అని ఇది నొక్కి చెబుతుంది.

ఈ మూడు సిద్ధాంతలని రెండు ఉదాహరణలు ద్వార చూద్దాం

☘️ ఉదాహరణ: సముద్రం మరియు అలలు ☘️

 ద్వైతం:

ఒక సాధకుడు సముద్రాన్ని (ఈశ్వరుడు) చూస్తాడు మరియు తనను తాను ఒక చిన్న అలగా (జీవాత్మ) భావిస్తాడు. అల మరియు సముద్రం వేర్వేరు అని, అల సముద్రంపై ఆధారపడి ఉంటుందని అతను భావిస్తాడు. ఇది ద్వైత దృష్టి, ఇక్కడ ఈశ్వరుడు మరియు జీవాత్మ వేరు. 

ఉదాహరణకు, ఒక భక్తుడు కృష్ణుడిని ఆరాధిస్తూ, తనను తాను కృష్ణుడి సేవకుడిగా చూస్తాడు.

 విశిష్టాద్వైతం:

సాధకుడు తన అనుభవంలో మరింత లోతుగా వెళ్ళినప్పుడు, అల (జీవాత్మ) సముద్రంలో (ఈశ్వరుడు) భాగమని గ్రహిస్తాడు. అలకు సముద్రంలో స్వంత గుర్తింపు ఉంది, కానీ అది సముద్రంతో అవిభాజ్యంగా ఉంది. ఇది విశిష్టాద్వైత దృష్టి, ఇక్కడ జీవాత్మ మరియు ప్రకృతి ఈశ్వరుడిలో భాగాలు.

 ఉదాహరణకు, రామానుజుల విశిష్టాద్వైతంలో, జీవాత్మలు విష్ణువులో భాగమైనప్పటికీ, వాటికి వ్యక్తిగత గుర్తింపు ఉంటుంది.

అద్వైతం:

చివరగా, సాధకుడు సముద్రం మరియు అలల మధ్య భేదం లేదని, అన్నీ ఒకే జలమని గ్రహిస్తాడు. అలలు కేవలం సముద్రంలో తాత్కాలిక రూపాలు మాత్రమే. ఇది అద్వైత దృష్టి, ఇక్కడ బ్రహ్మం మాత్రమే సత్యం, మిగతావన్నీ మాయ.

 ఉదాహరణకు, శంకరాచార్యుల అద్వైతంలో, జీవాత్మ మరియు బ్రహ్మం ఒకటే.

 ☘️ జాగ్రతు, స్వప్న, సుషుప్తావస్తలు ☘️

ద్వైతం : జీవుడు వేరు భగవంతుడు వేరు.

 ద్వైతం ని మన జాగ్రదావస్థ గ చెప్పొచ్చు మనం వేరు, సమాజం వేరు ఇలా.ఇక్కడ వేరు ని దేనితో సంభందం పెట్టుకోకుండ చూస్తున్నాం. ఇది ద్వైతం

విశిష్టాద్వైతం :- జీవాత్మ పరమాత్మ లోని అంశె

విశిష్టాద్వైతం ని స్వప్నావస్థ గ చెప్పొచ్చు, ఇప్పుడు మనం కల కంటున్నాం,  ఆ కల మొత్తం మన నుంచే వచ్చింది, ఆ కల మొత్తం మనమే. ఐన ఆ కలలో మొత్తాన్ని మనం అనుకోము, అందులో ఒక రూపాన్నే మనం అనుకొని మిగతా కల అంత వేరు గ చూస్తాం, కల అంత నాదే అని తెలిసివున్న, ఆ కలలో కూడ నాకు సొంత గుర్తింపు వుంది."ఇలా కలలో సొంత గుర్తింపు ఉన్నప్పటికీ అది మొత్తం మనలో భాగమైనట్లు, విశిష్టాద్వైతంలో జీవాత్మ పరమాత్మలో భాగమై ఉంటూ స్వతంత్ర గుర్తింపు కలిగి ఉంటుంది."

ఇందులో భక్తుడు దేవుడితో తన ఐక్యాన్ని అనుభవిస్తూ ఉంటాడు కాని తన కంటు సొంత గుర్తింపు ఉంటుంది.

అద్వైతం : ఉన్నది ఒక్కటే

అద్వైతం ని గాఢ నిద్ర చెప్పొచ్చు.

ఇందులో అహంకారం పూర్తిగా లయం అయిపొయింది, దేనికి, ఎవరికీ బేధం లేధు, అంతా ఏకం ఐపోయిన స్థితి.

గాఢ నిద్ర స్థితికి ఎరుక ఉంటే ఇలా ఉంటుందో అదే అద్వైత స్థితి.

ద్వైత, విశిష్టాద్వైత, అద్వైతం ని జాగ్రతు, స్వప్నా, సుషుప్తావస్తగ కూడ చెప్పొచ్చు.

 ☘️ సమన్వయం ☘️

ఈ మూడు దృష్టులు ఒకే సత్యాన్ని వివిధ దశలలో లేదా దృక్కోణాలలో వివరిస్తాయి. ఒక సాధకుడు తన ఆధ్యాత్మిక పరిణామంలో మొదట ద్వైత దృష్టితో ఈశ్వరుడిని ఆరాధిస్తాడు, తరువాత విశిష్టాద్వైత దృష్టితో ఈశ్వరుడిలో భాగమని గ్రహిస్తాడు, చివరకు అద్వైత దృష్టితో అన్నీ ఒకటేనని అనుభవిస్తాడు. ఈ సమన్వయాన్ని శ్రీ రామకృష్ణులు ఒక ఉపమానంతో వివరించారు: "ఒకే ఇంటికి మూడు గుమ్మాలు ఉండవచ్చు, కానీ అన్నీ ఒకే లక్ష్యానికి చేరుస్తాయి." ఈ విధంగా, ద్వైతం భక్తి మార్గాన్ని, విశిష్టాద్వైతం భక్తి-జ్ఞాన సమన్వయాన్ని, అద్వైతం జ్ఞాన మార్గాన్ని సూచిస్తాయి, కానీ అన్నీ ఒకే సత్యానికి చేరుస్తాయి.