భగవంతునిపై విశ్వాసమే…
*భక్తులకు రక్ష!*
*భగవంతునిపై మనకు పరిపూర్ణమైన, అచంచలమైన విశ్వాసముంటేనే ఆయన దర్శనం, రక్షణ లభిస్తాయి.*
*అయితే ఆ విశ్వాసం ఏమాత్రం సడలనిదై ఉండాలి. దీనికి ఉదాహరణగా ఓ కథ…*
*ఓ ఊళ్ళో భక్తురాలైన ఓ గొల్ల వనిత ఉండేది. ఆమె ఊళ్ళోని ఏటికి అవతలవైపు ఉన్న ఓ బ్రాహ్మణుని యింటికి రోజూ పాలు తీసుకుని వెళ్లి అమ్ముతుండేది. రోజూ ఆమె ఆలస్యంగా వస్తుండడంతో ఆ బ్రాహ్మణుడు చిరాకు పడుతూ “ఎందుకింత ఆలస్యం చేస్తున్నావ్?” అని అడిగేడు.*
*దానికా గొల్లవనిత “ నేను ఇంటిదగ్గరనుండి పెందలకడనే బయలుదేరుతున్నాను. కాని ఏరు దాటించే తెప్పవాడు రావడం ఆలస్యమవుతుంది. ఒకవేళ వాడు వచ్చినా ఏరు దాటేవాళ్ళంతా చేరుకునేసరికి ఆలస్యమవుతుంది.” అని చెప్పింది.*
*“ భగవన్నామస్మరణ చేస్తూ సంసారసాగరాన్నే ఈదవచ్చు కదా! అలాంటిది ఈ ఏటిని దాటలేవా?” అన్నాడు బ్రాహ్మణుడు యథాలాపంగా .*
*అలా అనగానే ఆ గొల్లవనిత ‘ఇదేదో బాగుందే’ అనుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.*
*మర్నాడు గొల్లవనిత ఉదయాన్నే పాలు తీసుకురావడం చూసి బ్రాహ్మణుడు “ఎప్పుడూ లేనిది ఈవేళ ఇంత ముందుగా ఎలా వచ్చేవ్?” అని అడిగేడు.*
*దానికా గొల్లవనిత “మీరు చెప్పినట్లే నేను దేవుడి పేరు తలచుకుంటూ ఏరు దాటి వచ్చేసేను. నాకింక ఆ తెప్పవాడితో పనిలేదు.” అని చెప్పింది.*
*అలా చెప్పగానే బ్రాహ్మణుడికి మతి పోయింది. ”అయితే నువ్వు ఏరు ఎలా దాటేవో నాకు చూపిస్తావా?” అని అడిగేడు.* ”
*ఓ దానికేం భాగ్యం? నాతో రండి.” అని ఆ బ్రాహ్మణుడిని తనతో ఏటి వద్దకు తీసుకుని వెళ్లి “మీరూ రండి.” అంటూ తాను ఏటి మీద నడచుకుంటూ వెళ్లిపోసాగింది.*
*కొన్ని అడుగులు వేసి వెనక్కి తిరిగి చూసేసరికి బ్రాహ్మణుడు పంచె పైకెత్తుకుని ఏటిలో దిగడానికి అవస్థలు పడుతున్నాడు.*
*వెంటనే గొల్లవనిత “అదేంటి స్వామీ? దేవుడి పేరు తలచుకుంటూ ఏరు దాటేయవచ్చని మీరే నాకు చెప్పేరు కదా! మరి మీరు అంత భయపడుతున్నారేంటి? అంటే మీకు దేవుడి మీద పూర్తి నమ్మకం లేదన్నమాట.” అంది.*
*నిజమేకదా! భగవంతునిపై భక్తురాలైన ఆ గొల్లవనితకున్న విశ్వాసం ఆ బ్రాహ్మణుడికి లేదనేగా వెల్లడవుతుంది.*
*భగవంతునిపై విశ్వాసంతో, తీవ్రపరితాపంతో భగవంతుని శరణాగతి కోరితే తప్పకుండా ఆయన దర్శనం కలుగుతుంది. రక్షణ లభిస్తుంది అనడానికి ఉదాహరణగా మరో కథ.*
*జటిలుడనే ఒక బాలకుడు రోజూ పాఠశాలకు వెళ్ళడానికి ఓ చిట్టడవిగుండా ఒంటరిగా పోవలసివచ్చేది. అలా వెళ్ళడానికి భయపడుతుండేవాడు. ఆ విషయం వాళ్ళమ్మకు చెప్పేడు. అప్పుడు ఆమె ఆ పిల్లవాని భయం పోగొట్టడానికి “నీకు భయం వేసినప్పుడల్లా ‘కృష్ణా’ అని పిలువు.” అని చెప్పింది.*
*“కృష్ణుడెవరమ్మా?” అని అడిగేడు ఆ అమాయకుడు.*
*“కృష్ణుడు నీ అన్న” అని చెప్పింది తల్లి. *
*“అయితే సరేనమ్మా” అన్నాడు ఆనందంగా ఆ అర్భకుడు.*
*మర్నాడు ఆ బాలకుడు పాఠశాలకు వెళ్తూ త్రోవలో భయం వేసి ‘కృష్ణా’ అని పిలిచేడు.*
*ఎవరూ రాకపోయేసరికి ఇంకా బిగ్గరగా “అన్నా! కృష్ణా! ఎక్కడున్నావు? తొందరగా రా. నాకు భయమేస్తుంది. నాకు తోడుగా రా.” అని ఎలుగెత్తి పిలిచేడు.*
*అంత నిష్కపటంగా మొరపెట్టుకుంటున్న పిల్లవాడి మొఱను ఆలకించకుండా ఉంటాడా ఆ ఆర్తత్రాణ పరాయణుడు. వెంటనే కృష్ణుడు ఓ బాలుడి రూపంలో వచ్చి “రా తమ్ముడూ! ఇంక నీకేం భయం ఉండదు. నీకు నేను తోడుగా ఉండి పాఠశాలవరకూ వచ్చి దిగబెడతానని అలాగే దిగబెట్టేడు. పైగా “ఇక నీకు ఎప్పుడు భయం వేసినా నన్ను పిలువు. లేదా రోజూ పిలిచినా వస్తాను” అని చెప్పి అంతర్దానమైపోయేడు ఆ భక్తవత్సలుడు.*
*అలా పసిపిల్లలకుండేలాంటి నిష్కల్మషమైన విశ్వాసం ఉండాలి భగవంతుడిపై మనకు.*
*”ఇతర చింతనలన్నిటినీ మాని నన్నే స్మరించుచూ యే జనులు నన్ను శరణు పొంది ఉపాసించుచున్నారో ఆ జనులయొక్క యోగ క్షేమ భారాన్ని నిత్యం నేను వహిస్తాను.” అని భగవద్గీతలో శ్రీకృష్ణ భగవానుడే చెప్పియున్నాడు.*✍️
. *సర్వం శ్రీకృష్ణార్పణమస్తు*
No comments:
Post a Comment