శ్రీ రమణాశ్రమం నుండి ఉత్తరాలు లేఖ 114 (114) ఆత్మహత్య

 శ్రీ రమణాశ్రమం నుండి ఉత్తరాలు

లేఖ 114

(114) ఆత్మహత్య

15 మే, 1947

ఈ మధ్యాహ్నం, తిరుచిరాపల్లికి చెందిన ఒక యువకుడు ఒక ఉత్తరం వ్రాసి భగవాన్‌కు అందజేసాడు. ఆ లేఖ సారాంశం ఏమిటంటే, దేశంలో లెక్కలేనన్ని మంది ప్రజలు తిండిలేక ఇబ్బంది పడుతున్నారని, వారి కష్టాలు మనం చూడలేకపోతున్నామని, వారి బాధలను తగ్గించేందుకు భగవాన్ ఏదో ఒక ప్రణాళిక వేయాలి. తనలాంటి పెద్దలు ఇలా నిర్లక్ష్యంగా ఉండకూడదు.

భగవాన్ అది చదివి అతని వైపు విమర్శిస్తూ, “అదేనా నీకు కావాలి? వారి కష్టాలు చూసి మీరు బాధపడుతున్నారని చెప్పారు. అంటే మీరు వారిలా కాకుండా బాగానే ఉన్నారని మరియు సంతోషంగా ఉన్నారని అర్థం? "లేదు, నేను కూడా ఒక విధంగా లేదా మరొక విధంగా బాధపడుతున్నాను" అని ఆ యువకుడు చెప్పాడు. “అయ్యా! అది ఇబ్బంది. మీ స్వంత ఆనందం ఏమిటో మీకు తెలియదు, అయినప్పటికీ మీరు ఇతరుల గురించి ఆందోళన చెందుతున్నారు. ప్రజలందరినీ ఒకేలా చేయడం సాధ్యమేనా? అందరూ పల్లకీలోకి వస్తే, దానిని ఎవరు మోయాలి? అందరూ రాజులే అయితే, ఎవరినైనా రాజు అని చెప్పడంలో అర్థం ఏమిటి? మరికొందరు పేదవారైతేనే కొంతమంది ధనవంతులుగా గుర్తింపు పొందుతారు. అజ్ఞానులు ఉన్నప్పుడే జ్ఞానిని గుర్తించగలరు. వెలుగు ఉన్నప్పుడే చీకటి తెలుస్తుంది.

బాధ ఉంటేనే ఆనందం తెలుస్తుంది. ఆకలి ఉంటేనే ఆహారం రుచిగా ఉంటుంది. అందువల్ల, సహాయం సాధ్యమైనంత వరకు మాత్రమే అందించబడుతుంది, కానీ ప్రజలందరినీ సమానంగా సంతోషపెట్టాలని కోరుకుంటే, అది ఎప్పటికీ సాధ్యం కాదు. దేశంలోని ఎందరో నాయకులు పనిచేస్తున్నారు. కొందరైతే తలపెట్టిన పని సక్రమంగా పూర్తి కాలేదని ఉపన్యాసాలిస్తారన్నారు. దేనికి? ప్రజలు ఒకరి తర్వాత ఒకరు నాయకులుగా మారతారు మరియు పని కొనసాగుతుంది. వాటన్నింటికీ దిశానిర్దేశం చేసే ఒక శక్తి ఉండాలి. ఆ శక్తికి కావల్సినది చేయగలదన్న నమ్మకంతో ఆ శక్తిపై భారం వేస్తే.. ఏదో ఒకవిధంగా పనులు సాగుతాయి.

కొందరు జంతువులను చంపడాన్ని వ్యతిరేకిస్తారు. ప్రజలు తమ మాట వినకుంటే 'ఆత్మహత్య చేసుకుంటాం.. లేదంటే ప్రాణత్యాగం చేస్తాం' అని ఆమరణ నిరాహార దీక్ష చేస్తామన్నారు. ఒకరు ఆత్మహత్య చేసుకుంటానని చెబితే, మరికొందరు జంతువులను చంపడం మానుకోకపోతే, ఆత్మహత్య అనేది ప్రాణిని చంపడం కాదా? ఆత్మహత్య కేవలం శరీరాన్ని విడిచిపెట్టడమేనని వారు భావిస్తున్నారు. దేహం తనలో భాగం కాదా? ఆత్మ ఎల్లప్పుడూ, అన్ని సమయాల్లో మరియు అన్ని ప్రదేశాలలో ఉంటుంది. నిజమైన మరియు శాశ్వతమైన ఆత్మను చూసే బదులు, ఒక వ్యక్తి శరీరం మొదలైనవాటిని తన స్వీయంగా చూస్తే, అది ఆత్మహత్య. ఇంతకంటే హత్య ఇంకేముంటుంది? జ్ఞానము మరియు వివేకముతో తన స్వస్వరూపమును చూడగలిగినవాడు ఎటువంటి సంఘర్షణలు వచ్చినా చలించడు. అతను ప్రపంచంలోని దుఃఖాలను మరియు ఆనందాన్ని కేవలం ఒక వేదికపై నటనగా చూస్తాడు. అతని దృష్టిలో ప్రపంచమంతా ఒక వేదిక.

అదే విధముగా జగత్తు ఈశ్వరుని దశ. ఆ దశలో నువ్వు నటుడివి. మీరు మీ సామర్థ్యం మేరకు సహాయం చేయవచ్చు, కానీ మీరు ప్రజలందరినీ సమానంగా చేయలేరు.

అలా చేయడం గతంలో ఎవరికీ సాధ్యం కాదు మరియు భవిష్యత్తులో కూడా ఇది సాధ్యం కాదు.

యువకుడు ఇలా అన్నాడు, “ఇవన్నీ వల్ల ఈ ప్రపంచంలో శాంతి లేదు. నేను దాని గురించి అసంతృప్తిగా ఉన్నాను. ” "చూడండి, నువ్వు మొదలుపెట్టిన స్థితికి మళ్ళీ వచ్చావు" అని భగవాన్ జవాబిచ్చాడు. “ప్రపంచంలో శాంతి లేదని బాధపడే బదులు, ఈ ప్రపంచంలో మీకు శాంతి ఎలా లభిస్తుందో విచారించి తెలుసుకోవడం మంచిది. మీరు ఆ లక్ష్యాన్ని వదులుకుంటే, ప్రపంచంలో శాంతి లేకపోవడం గురించి మీరే చింతించటం వల్ల ప్రయోజనం ఏమిటి? ఒకరి మనస్సు ప్రశాంతంగా ఉంటేనే ప్రపంచం అంతా ప్రశాంతంగా కనిపిస్తుంది. చెప్పు, నీకు ఆ శాంతి ఉందా?" అడిగాడు భగవాన్.

ఆ వ్యక్తి "లేదు" అన్నాడు. “అయ్యా! అది విషయం. నీకు శాంతి లేదు. ఆ శాంతిని ఎలా కాపాడుకోవాలో నీకు తెలియదు. ఆ శాంతిని పొందేందుకు ప్రయత్నించే బదులు, మీరు ప్రపంచానికి శాంతిని చేకూర్చేందుకు ప్రయత్నిస్తే, అది ఆహారం లేని వ్యక్తి తనకు తానుగా ఆహారాన్ని కోరినట్లే, అది ఇస్తే, అతను ఎంతమంది ఇతరులకైనా ఆహారం ఇస్తానని చెప్పాడు. 'ఎవరైనా నన్ను పట్టుకుంటే నేను దొంగలను కొట్టలేను కదా!'

--కాళిదాసు దుర్గా ప్రసాద్