చక్కని నీతి కథ. నిస్సంగత్వం :-----
ఒక భక్తుడు రామకృష్ణ పరమహంస దగ్గరకు వెళ్లి 'స్వామీ! ఎన్నో పుణ్యక్షేత్రాలు తిరిగాను.ఎక్కడికి వెళ్ళినా సంసారలంపటం వదలటం లేదు. ఏం చేయాలి? అని అడిగాడు. దానికి చిరునవ్వుతో 'చిన్న పిల్లవాడు స్తంభాన్ని గట్టిగా పట్టుకొని స్తంభంనన్ను వదలడం లేదని ఏడ్చినట్టు... సంసారం నిన్ను పట్టుకుందా, నువ్వు సంసారాన్ని పట్టుకున్నావా? ఆలోచించుకో! సమాధానం దొరుకుతుంది... అన్నారు.
సంసారమనే సదస్సులో మోహమనే మొసలికి చిక్కిన గజేంద్రుడు వంటి ప్రతిజీవి ఎంత కాలం ప్రయత్నించినా సుదర్శనం అనే బుద్ధితో మోహమనే బంధనాన్ని ఖండించకపోతే సంసారబంధనాలు వదులు కోలేడు. జడభరతుడు పరమ భాగవతోత్తమ్ముడు, బ్రహ్మజ్ఞాని. రాజ్యాన్ని సంసారాన్ని త్యజించి మోక్షార్థియై తపస్సు చేసుకో సాగాడు. ఒకరోజు తల్లిని కోల్పోయిన ఒక లేడిపిల్లను రక్షించి దాన్ని పోషించసాగాడు. క్రమంగా దానిపై మమకారం పెరిగి మరల సంసార బంధనాల్లో చిక్కుకున్నాడు. మరణ కాలంలో భగవన్నామ స్మరణ మరచి ఆ లేడి పిల్లని తలచుకుంటూ ప్రాణాలు విడిచాడు. ఫలితంగా మరుజన్మలో లేడీగా జన్మించాడని కథ. విశ్వామిత్రుడు త్రిశంకు స్వర్గ సృష్టికర్త గాయత్రీ మంత్రస్రష్ట ప్రపంచాన్నే జయించగలఅస్త్రశస్త్ర శక్తిసంపన్నుడు.కానీ అరిషడ్వర్గాలను జయించ లేక పలుమార్లు మోహబంధనాల్లో చిక్కుకున్నాడు. 'నాది' అనే భావన ప్రతిజీవిలో ఉంటుంది. అదే మొహానికి మూలం.'మొహం
అత్యంత వినాశకారి అయిన మృత్యువు వంటిది. మోహాన్ని జయించిన వ్యక్తే మోక్షకాంక్షతో ముక్తిమార్గం చేపట్టడానికి అర్హుడు' అంటారు. వివేకచూడామణిలో శంకరులు మొహం అహాన్ని, ఆవేశాన్ని ప్రేరేపిస్తుంది. ఇవి మనిషిని చింతలపాలు చేస్తాయి.
ఈ చింతలు రగిల్చే చింతాగ్ని చితాగ్ని కంటే ఘోరమైనది చితాగ్ని శవాన్నిమాత్రమే కాల్చి బూడిద చేస్తుంది. కానీ చింతాగ్ని బడబాగ్నిలా మనసును కంటికి కనపడకుండా అనుక్షణం దహిస్తూనే ఉంటుంది అన్నాడు కబీరు. ముల్లును ముల్లుతోనే తీయాలి. కాలిలో దిగినముల్లు తీయడానికి మరోముల్లు ఉపయోగిస్తాము. కాలిలో బాధ కలిగించిన ముల్లుతోపాటు, బాధనివృత్తి చేసిన ముల్లునూ అవతల పారేస్తాము. చెడు భావాలను మంచి భావాలతో తొలగించాలి. తరువాత మంచిచెడులు రెంటికి అతీతంగా ఉండగలగాలి. అప్పుడు వాటి ఫలితాలు మనసుకు బంధనాలు కావు. బంధ హేతువైన మనసే మోక్ష హేతువుగా మారుతుంది.
కొలనులోని బురదలో తామర మొక్క పుడుతుంది. కానీ బురదను అంటదు. దాని ఆకు నీటిపైన తేలుతూ ఉంటుంది. పైన పడిన నీటి బిందువును ముత్యములా మెరిపిస్తుంది. కానీ ఆ నీటి బిందువులను తనకు అంటనీయదు. పూలసౌరభాన్ని వెదజల్లుతూ ప్రకృతికి శోభ కలిగిస్తూ తుమ్మెదలకు మకరందాన్నిస్తూ ప్రశాంతముగా జీవిస్తుంది.అలాఉన్నవాడే నిస్సంగుడవుతాడు. నిస్సంగత్వం వల్ల ఈ ప్రాపంచిక విషయాల పట్ల క్రమంగా మోహం నశిస్తుంది. మనసు చలించకుండా భగవంతుడిపై నిలుస్తుంది. (నిశ్చలతత్వం) తద్వారా సమస్త కర్మ బంధనాల నుంచి విముక్తి లభిస్తుంది. జీవించి ఉండగానే ముక్తి లభిస్తుంది. అదేమోక్షం... జీవన్ముక్తి! సంసారమనే విష వృక్షానికి రెండే రెండు అమృత ఫలాలు. సజ్జన సాంగత్యం, సద్గ్రంథపఠనం. వాటిని సద్వినియోగం చేసుకోవాలి. ఈ సూక్ష్మాన్ని శంకరభగవత్పాదులు 'భజగోవిందం' లో 'సత్సంగత్వే నిస్సంగత్వం నిస్సంగత్వే నిర్మోహత్వం నిర్మోహత్వే నిశ్చల తత్వం నిశ్చలతత్వం జీవన్ముక్తి'
అని సూత్రీకరించారు. నిస్సంగత్వ సిద్ధికి నిరంతర సాధనే మార్గం.
సేకరణ. మానస సరోవరం
No comments:
Post a Comment