మన దృష్టి కోణం మారితే ఎలా ఉంటుందో మరొక చక్కని కథ ద్వారా తెలుసుకుందాం.

 మన దృష్టి కోణం మారితే ఎలా ఉంటుందో మరొక చక్కని కథ ద్వారా తెలుసుకుందాం.   

(నారంశెట్టి ఉమామహేశ్వరరావు)

 

కృష్ణాపురంలో   ఉండే సురేంద్ర  బాగా చదువుకున్నాడు.    ఉద్యోగ ప్రయత్నాలు విఫలం కావడంతో  వ్యాపారం చెయ్యాలనుకున్నాడు.      

ఆ విషయం  తండ్రితో చెబితే   “వ్యాపారమంటే మాటలు కాదు. పెట్టుబడి కావాలి. నా దగ్గర  డబ్బు లేదు. ఉన్నదంతా  నీ చదువుకే పెట్టాను. పట్టణంలో  ఉన్న సత్యం మామయ్యకి వ్యాపారాలు ఉన్నాయి. అతడిని  కలిస్తే దారి చూపిస్తాడు” అన్నాడు ఆయన.

పట్టణం వెళ్లి మామయ్యని  కలిసి  తన పరిస్థితి చెప్పాడు సురేంద్ర. దానికాయన “నాకున్న  వ్యాపారాల్లో  సైకిళ్ళ టోకు వ్యాపారం ఒకటి. నీ దగ్గర పెట్టుబడి లేకపోయినా వంద సైకిళ్ళు అరువు ఇస్తాను. అవి అమ్మితే ఒక్కోదానికి అయిదు వందలు లాభం వస్తుంది. అందులో సగం తీసుకుని మిగతాది నాకివ్వు” అన్నాడు. సైకిళ్లను ఎంతకు అమ్మాలో కూడా చెప్పాడు.

సురేంద్ర  సరేననగానే “ రేపు మంచిరోజు. వ్యాపారం ప్రారంభించు” అని ఒక వ్యాపార స్థలాన్ని బాడుగకు ఇప్పించాడు. అలాగే  చేసాడు సురేంద్ర.

పగలు దుకాణం దగ్గర ఉంటూ  పొద్దున్న, సాయంత్రాలు చుట్టుప్రక్కల గ్రామాలకు వెళ్లి సైకిళ్లను అమ్మాడు సురేంద్ర. తొలిరోజు ఆరు సైకిళ్ళు అమ్మాడు. అతడికి చాలా సంతోషం కలిగింది.

“ఇలా అమ్మితే దాదాపు పదిహేడు రోజుల్లో వంద సైకిళ్ళు అమ్మేస్తాను. ఒక్కోదానికి అయిదు వందలు చొప్పున యాభై వేల లాభం వస్తుంది. అందులో సగం నాదే” అనుకున్నాడు.

కానీ  అతడనుకున్నట్టు జరగలేదు. తరువాత రోజు కేవలం మూడు అమ్మ గలిగాడు. మూడో రోజు ఒక్కటీ అమ్ముడుపోలేదు. నాలుగో రోజున , ఐదో రోజున  రెండేసి అమ్మాడు. ఆరు, ఏడు రోజుల్లో ఒక్కొక్కటి మాత్రం అమ్మాడు.

ఏడో రోజు సాయంత్రానికి  నిరాశ కమ్మింది సురేంద్రని.  “ ఇంత ఘోరంగా ఉందేమిటి  పరిస్థితి? వారమంతా కష్టపడితే పదిహేను సైకిళ్ళు అమ్మాను .   వ్యాపారానికి కూడా పనికి రానేమో “  అనుకున్నాడు. 

వెంటనే  దుకాణం మూసేసి మామయ్య కొట్టుకి  వెళ్ళాడు.  సురేంద్రని చూసి ఏమైందని అడిగాడు సత్యం.

“నేను  వ్యాపారానికి సరిపోననిపిస్తోంది. మిగతా సైకిళ్ళు  ఇచ్చేస్తాను” అన్నాడు బాధగా సురేంద్ర.

ఏం జరిగిందో వివరంగా చెప్పమని సత్యం  అడగడంతో సురేంద్ర “మొదటిరోజు ఆరు సైకిళ్ళు అమ్మిన నేను,  రెండో రోజున  మూడు, నాలుగవ  అయిదవ రోజుల్లో  రెండేసి , ఆరవ,ఏడవ రోజుల్లో ఒక్కటేసి అమ్మాను . రోజురోజుకీ నా వ్యాపార పనితనం  తగ్గిపోయింది. రేపటి నుండి ఇవి కూడా అమ్మలేనేమోనని భయమేస్తోంది” అన్నాడు.

కాసేపు ఆలోచించిన సత్యం  ఏదో ఆలోచన స్ఫురించగానే ఫక్కున నవ్వాడు. 

సురేంద్రకి ఆశ్చర్యం,  కోపం ఒకేసారి కలిగాయి. “ నన్ను చూస్తే ఎందుకూ పనికిరాని వాడినని నవ్వొచ్చిందా? ” అనడిగాడు ఉక్రోషంగా.

“నిన్ను చూసి నవ్వలేదు… “ అన్నాడు సత్యం.

‘మనిద్దరమే ఉన్నాం. నన్ను కాకపొతే మరెవరిని చూసావు?“ అనడిగాడు సురేంద్ర .  

“నిజమే చెబుతున్నా .. నిన్ను చూసి నవ్వలేదు. 

నీ దృష్టికోణం చూస్తే నవ్వొచ్చింది“ జవాబిచ్చాడు సత్యం.

“అదేంటి?  నా దృష్టికోణం చూసి నవ్వొచ్చిందా? ఆశ్చర్యంగా వుందే “ అన్నాడు సురేంద్ర.

“అవును. నీకెన్ని సైకిళ్లిచ్చాను? ఇప్పుడెన్ని వున్నాయి?“ అనడిగాడు సత్యం.

‘వంద  ఇచ్చావు. ఇప్పుడు ఎనభై అయిదు ఉన్నాయని’ చెప్పాడు సురేంద్ర.

“మొదటి రోజు వందతో ప్రారంభమైన నీ  స్టాకు , ఏడో రోజుకి ఎనభై ఐదుకి తగ్గింది కదా. వారం రోజుల్లో పదిహేను సైకిళ్ళు  అమ్మడం చిన్న విషయం కాదు. ఆ లెక్కన నెలకి అరవై అమ్ముతావు. ఒక్క వారంలోనే ఎత్తూ  దిగుడూ  రెండూ చూసావు. అంటే అధిక అమ్మకాలు, సున్నా అమ్మకం కూడా… సరాసరిన  ఇంత కంటే బాగానే వ్యాపారం చేస్తావు  తప్ప తగ్గదు” అని ధైర్యం నూరిపోశాడు సత్యం.

‘అవునా’ అని ఆశ్చర్యపోయాడు సురేంద్ర. 

“అవును. అరవై సైకిళ్ళు అమ్మితే  వచ్చే ముప్పై వేలలో పదిహేను వేలు నీది.  అద్దె, ఇతర ఖర్చులు  పోయినా  పదివేలకు పైనే  మిగులుతుంది. మొదటి నెలలోనే ఇంతకంటే ఎక్కువ లాభం  ఆశించవద్దు.  వ్యాపారం పెరిగే కొద్దీ లాభాలు పెరుగుతాయి. నీ దుకాణం గురించి ప్రజలకు తెలిస్తే వాళ్లే వచ్చి కొంటారు. నీ వ్యాపారం పదింతలౌతుంది” అన్నాడు సత్యం. ​

“మీ మాటలు విన్న తరువాత  నమ్మకం కలిగిందని”  సురేంద్ర  చెప్పగానే ,     సత్యం “నువ్వు రోజూ తగ్గుతున్న నీ అమ్మకాలని ఓటమి అనుకున్నావు.  విచారంగా ఇక్కడ కొచ్చావు.  అదే సమస్యని  నేను దృష్టి కోణం మార్చి చూసాను. నీ ఓటమిలో గెలుపుని వెతికాను. దాన్నే  నీకు వివరించి చెప్పాను. ఎవరికైనా సరే  ఓటమి కలిగితే అది పూర్తి ఓటమి అవ్వదు. ప్రతి ఓటమి కూడా అనుభవమనే పాఠం నేర్పుతుంది.  ఆ అనుభవం  మరల  తప్పులు జరగకుండా  పెట్టుబడిగా భవిష్యతుకి ఉపయోగపడుతుంది.  ఓటమి పొందినా సరే చేసిన కృషి వృధాగా పోదు.  మరింత రాటు దేలేటట్లు  చేస్తుంది. అది  గుర్తిస్తే  సగం సమస్యలు తీరిపోతాయి” అన్నాడు.

సత్యం  మాటలతో తన మీద విశ్వాసం పెంచుకున్న సురేంద్ర  ధైర్యంగా వ్యాపారం చేసాడు.    తరువాత కాలంలో అతడికి అపజయం కలగలేదు. ఆత్మవిశ్వాసం సడలలేదు.