శ్రీ రమణ మహర్షి సందేశం పునర్జన్మ ఉన్నట్టా? లేనట్టా?

 *🧘‍♂️69 - శ్రీ రమణ మార్గము🧘‍♀️*

*1-శ్రీ రమణ మహర్షి సందేశం పునర్జన్మ ఉన్నట్టా? లేనట్టా?*

'పునర్జన్మ సత్యమేనంటారా?' అని అరుణాచల శ్రీ రమణులవార్ని ఎవరో అడిగారు.

‘అజ్ఞానం వున్నంతకాలం పునర్జన్మ వుంటుంది. అసలు నిజానికి, నీవు ఇప్పుడు గానీ ఎప్పుడు గానీ, జన్మించినదే లేదు. ఇకముందు కూడా జన్మించడమనేది వుండదు ఇదే సత్యం'

రమణుడేమి చెప్తున్నాడో, పృచ్ఛకుడు అర్థం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నించినట్టే కనిపించదు. 'నీవుంటే నీకు సుఖమందజేయడానికి, దుఃఖం కలిగించడానికి, లోకం వుంటుంది కానీ, 'నీవు’ లేకపోతే ఈ లోకమెక్కడుందయ్యా? మాయమై పోతుంది' అని వేదాంతులంటే మనం నవ్వుకుంటాం. 'ఇంత పెద్ద ప్రపంచం, మాయమవడమేమిటి? ఏ ఆటంబాంబులతోనో సర్వనాశనమై లేకుండా పోవచ్చునేమోకానీ, నేను లేకపోగానే ప్రపంచమెట్లా మాయమవుతుందండీ, వేళాకోళం కాకపోతేనూ' అనుకుంటాం.

కానీ కొంతసాధన చేసిన అమెరికన్ వేదాంతి రచయిత రాల్ఫ్ వాల్డో ఎమర్సన్ అన్న ఈ మాటలను కూడా వినండి: "ఒక్కొక్క మనిషి యొక్క అజ్ఞానాన్ని తొలగించడానికే ఈ ప్రపంచం వుంటున్నది” అంటే అజ్ఞానం తొలగితే, ప్రపంచం ఆ మనిషికి వుండీ లేనట్లే, కానీ ఇతడిలాగే మరొకరు కూడా జ్ఞానులవడానికి ఈ ప్రపంచం వారందరి కొరకై కొనసాగుతూనే వుంటుంది. విశ్వవిద్యాలయంలో నేర్వగలిగినది నేర్చి, పట్టభద్రుడైన వాడికి ఇక ఆ సంస్థతో పని వుండదు. అది వుండేది ఇతర్ల ఉపయోగార్థమే. 

'మరణం ద్వారా ప్రపంచాన్ని ఎలాగూ వీడిపోతాను కదా అనుకుంటే, మనిషి అజ్ఞానం వీడకుండానే వెళ్ళిపోవడం జరుగుతుంది. జ్ఞానమార్జించడానికి, తిరిగి ఈ సుఖ దుఃఖాల ప్రపంచాన్ని వెతుక్కుంటూ రాకతప్పదు” అన్నాడు మిత్రశ్రీ.

లోకం సమకూర్చే ఏ వస్తువైనా తాత్కాలికంగా, ఇంద్రియాలకు సుఖమివ్వ గలదే కానీ, శాశ్వత సుఖం, మహాసుఖం ఇవ్వగలిగిలేదు, అని చెప్పడానికి సూఫీలు ముల్లా కథనొకటి ఉదహరిస్తుంటారు.

ముల్లా నసీరుద్దీన్ మార్కెట్కు వెళ్ళినప్పుడు, నాలిక ముట్టుకోగానే చురుక్కుమనే కారం కలిగిన పచ్చిమిరప కాయల కుప్పలు చూశాడు. రెండు కుప్పలు కొని ఇంటికి తెచ్చుకున్నాడు. ఒక్కొక్క మిరపకాయ తినడానికి ప్రయత్నించసాగాడు. కాసేపటికి అతడి శిష్యుడు వచ్చి చూచేసరికల్లా, ముల్లా కన్నీరు మున్నీరై వుండి కూడా, వదల కుండా మిరపకాయల్ని ఒకటెంబడొకటి తింటూనే వున్నాడు.

“ముల్లా, వాటిని తింటూనే వుంటావేమి?" అని ఆశ్చర్యంతో అడగ్గా, ముల్లా కుప్పలోనుండి మరో మిరపకాయ అందుకుంటూ, 'తియ్యటి మిరపకాయ వస్తుందేమో నని ఎదురుచూస్తున్నాను' అని సమాధానమిచ్చాడు. ఒక్కొక్కటీ రుచిచూచిగానీ, విడనాడలేడు!

శ్రీ రమణుల సమక్షంలోని పృచ్ఛకుడు ఆయన మాటలు విని జీర్ణించుకుందామనే ప్రయత్నం లేకపోగా, తాను వేయదలచుకున్న ప్రశ్నలన్నింటినీ దడదడమని వేయ సాగాడు.

“మనిషి చనిపోయిన తర్వాత ఆ మనిషికేమవుతుంది?”

అందుకు రమణుడు సూటిగా “ఈ బ్రతికున్న వేళలో, ఇప్పటి బ్రతుకును గురించే చింతించు. భవిష్యత్తు, దాని సంగతి అది చూచుకుంటుంది. రానున్న కాలం గురించి నువు చింతించాల్సిన పనిలేదు. సృష్టి ప్రారంభం కాకముందు సంగతి, సృష్టి క్రమం గురించి శాస్త్రాల్లో చెప్పారంటే, వాటి ఉద్దేశం నీవు ఈ వర్తమానాన్ని గురించి తెలుసుకోవాలనే చెప్పారు.

మీరు 'జన్మించాము’ అనుకుంటున్నారు కాబట్టి 'అలాగే'నంటూ మిమ్మల్ని భగవంతుడు సృష్టించాడంటున్నారు.

కానీ నిద్రించే వేళలో, మీరు భగవంతుణ్ణిగానీ, మరెవరినైనాగానీ చూస్తున్నారా? భగవంతుడే సత్యమైతే, మీ నిద్రా సమయంలో కూడా అతడెందుకు వెలుగొందడం లేదు? నువు ఎప్పుడూ వున్నావు; నిద్ర మైకంలో నువ్వెట్లా వున్నావో, ఇప్పుడూ అలాగే వున్నావు. 

నిద్రలో వున్న మనిషీ, ఇప్పుడీ మేల్కొని వున్న మనిషీ, ఒకరే. కానీ ఆ స్థితిలోనూ ఈ స్థితిలోనూ అనుభవాలలో అనుభూతులలో ఈ తేడా ఎందుకు వచ్చింది?

నిద్రించే వేళలో నీ పుట్టుకను గురించి నువు ప్రశ్నించావా? 'మరణించిన తర్వాత నేనెక్కడికి వెళ్తానని' ఆ నిద్రావస్థలో అడిగావా? అప్పుడు అడగని ప్రశ్నలు, ఇప్పుడు ఈ మేల్కొన్న స్థితిలో ఎందుకు అడగాల్సి వచ్చింది? 

ఏదైతే పుట్టాననుకుంటున్నదో దాని పుట్టుక, దాని తరణోపాయం, మూల కారణం, అంతిమ ఫలితాలను గురించి దానినే ఆలోచించుకోనీ” అన్నారు రమణులు.

పృచ్ఛకుడు అంతటితో ఆగక మరికొన్ని ప్రశ్నలు వేశాడు. 'అసలు పుట్టడం లేదు, గిట్టడం లేదు’ అని ప్రకటించిన మహర్షి రమణులు, 'నేను పుట్టకముందు ఏమి అయి వుంటాను, గిట్టిన తర్వాత ఏమవుతాను' అనే ప్రశ్నలను ఎవరయితే వేస్తున్నారో, వారినే అందుకు సమాధానాలు వెతుక్కోనీ' అంటున్నారు; నీ పాటికి 'నీవు ఎవరో కనుక్కొనడంలో నిమగ్నమవు, అని సూచిస్తున్నారు. నిద్రావస్థలో సూక్ష్మంగా తప్పితే లేని ఈ 'నేను' మేల్కొన్న వేళలో విజృంభించి, ఈ ప్రశ్నలన్నీ సంధిస్తున్నది అని గ్రహించమంటున్నారు.

మరణించిన తర్వాత ఏమి కానున్నది, అనే చింత, పుట్టాడనుకున్నవాడికే. తనకి పుట్టుక వున్నదనుకుంటున్నాడు కాబట్టి. చావూ వుండబోతున్నది. ఆ చావంటే తగని భయమూ వున్నది. ఒకసారి భూమిపై 'జన్మించిన' తర్వాత కొనసాగాలనే కోర్కె బయలు దేరింది. ఎన్నాళ్ళుండాలి? శాశ్వతంగానూ. 'చావు' అనేది ఈ భూమిలో నుండి తనని మాయం చేయబోతున్నది కాబట్టి, మృత్యువు తన శత్రువు అంటాడు.

కానీ మహర్షి చెప్పింది విని, మననం చేద్దాం అనే వినయం బదులు,‘ఆ, అది అర్థమయిందిలెండి; ఇహ దీనికి సమాధానం చెప్పండి' అనే ధోరణిలో "మరణానంతరం జీవుడేమవుతాడు?" అనే ప్రశ్న వేశాడు ఆ పెద్దమనిషి. రమణుడు ఎంతో ఓర్పు గలవాడు కాబట్టి విసుక్కోకుండా, “ఇప్పుడు సజీవంగా వున్న జీవుడికి ఇది తగని

ప్రశ్న: మృతజీవుడే ఇలాంటి ప్రశ్న అడగవచ్చు. ప్రస్తుతానికి సశరీరి అయిన జీవుడు, తానెవరో కనుక్కునే సమస్యను పరిష్కరించుకోనీ. అప్పుడు ఇలాంటి సంశయాలు అంతమొందుతాయి.”

ఈ ప్రశ్నలు వేయడం, సాధన క్రమంలో నిజంగా ఏర్పడిన సందేహాలకు సమాధానాల కోసం కాదనిపిస్తుంది. కేవలం తన ప్రశ్నల జాబితాను చూచి, 'ఇతడెవరో పెద్ద జ్ఞానండీ’ అని అక్కడ కూచున్న వారందరూ అనుకోవాలనే ఉద్దేశంతో వచ్చాడా అనే అనుమానం కలుగుతుంది. మహర్షి చెప్పింది యావత్తూ ఈ చెవిలోకి వెళ్ళి, ఆ చెవి నుండి దూసుకుపోతుండెనేమో మనకు తెలియదు.

గతాన్ని ముట్టుకోకు; గతాన్ని తవ్వకు. కోరికలన్నీ గతంలో నుండి ఉద్భవించేవే. ఏ పాత కోరికా మనసులో తారట్లాడకపోతే కళ్ళు చక్కగా చూడ గల జోలికి పోకుండా బ్రతకగలిగితే, నీకు విచారముండదు. ఇప్పటి పరిస్థితిలో, ఈ వర్తమానంలోనే వుండిపో; ఇప్పుడు విచారంలేదు. అటు గతమూ, ఇటు భవిష్యత్తూ రెంటినీ వదిలెయ్; ఉండేది ఆనందమే.

*(సశేషం)