పనికిరానిది ఏది? (కథ) ✍️నారంశెట్టి ఉమామహేశ్వరరావు
వంశధార అడవుల్లో చాలా జంతువులు ఉండేవి. వాటిలో దుర్ముఖి అనే కోతి పిల్ల ఒకటి. అది చెడ్డస్వభావంతో, పొగరుబోతుగా తిరిగేది. తన అల్లరి పనులతో, వెర్రి చేష్టలతో అక్కడి జంతువులకు కష్టం కలిగించి ఆనందించేది.
దుర్ముఖి పెట్టే బాధలు పడలేని జంతువులన్నీ దాని తల్లిదండ్రల దగ్గరకెళ్లి “ పనీపాటు లేకుండా మీ పిల్ల తిరగడమే కాకుండా మా పిల్లల్ని చెడగొడుతోంది. చిన్న పెద్ద చూడకుండా ప్రవర్తిస్తోంది. దాన్ని సరైన దారిలో పెట్టండి. మంచి గురువును చూసి అక్కడ చేర్పించండి. చెడునడత వదిలేసి దారిలో పడుతుంది” అని చెప్పాయి.
అక్కడొక చెట్టు మీద కూర్చున్న పావురం ఆ మాటలు ఆలకించింది. “ విశాలమైన మన అడవికి ఇప్పుడు ఎలుగుబంటి మాత్రమే వైద్యుడు. అదికూడ ముసలిదయింది. ఎలుగుబంటి దగ్గర మీ పిల్లని చేర్పించి వైద్యం నేర్పిస్తే అదీ బాగుపడుతుంది. మనకొక కొత్త వైద్యుడు దొరుకుతాడు” అని సలహా చెప్పింది.
ఆ సలహా నచ్చడంతో దుర్ముఖిని బతిమలాడి జంతువులన్నీ ఒప్పించాయి. ఏ కళన ఉందో కానీ అది సరేనంది. వెంటనే దాన్ని తీసుకుని ఎలుగుబంటి దగ్గరకు బయల్దేరాయవి.
అప్పటికే దుర్ముఖి గురించి తనకి తెలిసిందంతా ఎలుగుబంటికి చెప్పిందొక కాకి. ఎందుకైనా మంచిది జాగ్రత్తగా ఉండమని కూడ చెప్పింది.
నిజానికి ఎలుగుబంటి మంచి వైద్యుడు. ఏ ప్రతిఫలం ఆశించకుండా తోటివారికి వైద్యం చేస్తోంది. తనతోనే వైద్యం అంతరించి పోకూడదని, తగిన శిష్యుడు దొరికితే బాగుండునని అనుకుంటోంది.
అలాంటప్పుడు దుర్ముఖి విషయం కాకి ద్వారా తెలిసి చాలా సంతోషించింది ఎలుగుబంటి. దుస్వభావి అయిన కోతిపిల్లని సరైన దారిలో పెట్టాలనుకుంది.
“ శిష్యుడిగా నిన్ను ఒప్పుకోవాలంటే ఒక పని చెయ్యాలి. దేనికీ పనికి రానిదేదైనా తెచ్చివ్వాలి. అప్పుడే నా శిష్యుడు కాగలవు” అని షరతు పెట్టింది ఎలుగుబంటి.
“లోకంలో పనికి రానివే ఎక్కువ ఉంటాయి. అవి తేవడం చాలా సులువు. కష్టమైనదేదో అడుగుతుందని అనుకున్నా. ఇంత సులువైనది అడిగింది. అలా వెళ్లి ఇలా తెచ్చేస్తా” అనుకుని సరేనంది దుర్ముఖి.
కోతిపిల్ల అడవిలో వెళుతుంటే దానికో గాడిద కనబడింది. తప్పు చేసిన పిల్లల్ని ‘గాడిద కొడుకా’ అని మనుషులు తిట్టడం గుర్తొచ్చింది దానికి . అది పనికిరానిధై ఉంటుందనుకుని ఎలుగుబంటి తనని అడిగిన విషయం దానికి చెప్పి తనతో రమ్మంది .
“నేను బరువుల్ని సులువుగా మోసుకెళ్తాను. దగ్గు, జలుబు, ఉబ్బసం లాంటి వ్యాధులు నయం చేయడానికి, గాయాల చికిత్సకి నా పాలు వాడతారు. నేను పనికిరాని దాన్ని కాదు” అంది గాడిద.
మళ్ళీ ముందుకు కదిలింది దుర్ముఖి. ఈసారి దానికి కావు కావుమన్న అరుపు వినబడితే చెట్టు మీదకు చూసింది. అక్కడొక కాకి ఉంది.
“దీని అరుపుల్ని వింటే కాకిగోల అని తిడతారు జనం. ఇది పనికి రానిదే అవుతుంది. దీన్ని తీసుకెళ్తా” ననుకుని కాకిని తనతో రమ్మంది.
“చనిపోయిన వాళ్ళకి పెట్టే పిండాలను నేను తిన్నప్పుడే మనుషులు తృప్తి పడతారు. మనుషుల ఇళ్లలో చెత్తను తింటూ వాళ్ళ పరిసరాల శుభ్రంగా ఉంచుతాను. కోకిల గుడ్లను పొదిగి పిల్లల్ని చేస్తాను. నేను పనికిరానిదాన్ని కాదు” అంది కాకి .
ఉసూరుమంటూ మళ్ళీ బయల్దేరింది దుర్ముఖి. ఈసారి దానికి పిల్లి ఎదురైంది. ఇళ్లలో పడి పాలు తాగేస్తుందని, పిల్లి ఎదరురైతే అపశకునమని తిడతారు మనుషులు. దీన్ని తీసుకెళ్తాననుకుని పిల్లిని తనతో రమ్మంది దుర్ముఖి.
“ఎలుకల్ని పట్టుకోవాలంటే మనుషులకు నేనే గతి. వాళ్ళు ప్రేమగా నన్ను పెంచుకుంటారు తెలుసా?” అని చెప్పింది పిల్లి.
ఈసారి మరో దిక్కుకి నడుస్తూ వెళుతున్న దుర్ముఖికి ఆవు కనబడింది. తిండి పెట్టడం దండగని తగిలేస్తే అడవికి వచ్చినట్టుంది. పనికిరానిదే అయి ఉంటుందనుకుని ఆవుని తనతో రమ్మంది దుర్ముఖి.
“తోటి ఆవుల నుండి విడిపోయి పొరపాటున వచ్చాను ఇక్కడికి. నా వల్ల చాలా ఉపయోగాలున్నాయి. నా పాలను త్రాగి మనుషులు ఆరోగ్యం పొందుతారు. ఆవు పాలతో నెయ్యి, పెరుగు చేసుకుని ఆహారంలో వాడతారు. నా సంతతిని పొలం పనులకి వాడతారు” అని చెప్పింది. అక్కడ కొంత పేడ పడేసి వెళ్లిపోయింది ఆవు.
ఆవుపేడని చూడగానే దాన్ని తీసుకెళ్లి ఎలుగుబంటికి ఇవ్వొచ్చని కోతికి బుద్ధి పుట్టింది. వెడల్పుగా ఉన్న ఆకుని దొన్నెలాగా చేసి పేడని ఎత్తబోయింది.
“ఎందుకు తీస్తున్నావు?” అని కోతిపిల్లను అడిగింది పేడ.జరిగిన విషయమంతా దాంతో చెప్పింది కోతిపిల్ల.
“అయితే అది నాకు వర్తించదు. పొలాల్లో సారం పెంచడానికి రైతులు ఎరువుగా వాడతారు నన్ను. ఆవుపేడతో గొబ్బెమ్మలు, పిడకలు చేసి పండుగల్లో ఉపయోగిస్తారు. ఆవుపేడ కలిపిన నీటితో కళ్ళాపి చల్లుతారు” అని తనవల్ల ఉపయోగాలు చెప్పింది పేడ.
ఆ మాటలకి దుర్ముఖికి తల తిరిగిపోయింది. సృష్టిలో పనికిరానిదే లేదా అనుకుంది.
అదలా ఆలోచిస్తుండగా ఆ దారిలో వెళుతున్న ఒక సాధువు దానికి కనబడ్డాడు. సాధువుకి నమస్కరించి తన సమస్య చెప్పింది దుర్ముఖి.
అప్పుడు సాధువు “నువ్వు కలుసుకున్న జీవుల వల్లే కాకుండా ఆఖరికి పేడ వల్ల కూడ ఉపయోగముందని తెలిసింది కదా. మరి నీవల్ల ఏ ఉపయోగముందో చెప్పు” అన్నాడు.
ఎంత ఆలోచించినా తన వల్ల ఉపయోగమేమిటో ఒక్కటీ తోచలేదు కోతికి. ఏమీ చెప్పలేకపోయింది.
“ఇప్పడర్ధమైందా నీ విలువేమిటో? పేడ కంటే కూడ పనికిరానిదానివి నువ్వే. ఎలుగుబంటికి నిన్ను నువ్వే సమర్పించుకో. ఎలుగుబంటి చెప్పిందల్లా బుద్ధిగా విని వైద్యం నేర్చుకున్నావంటే నీకు మేలు జరుగుతుంది. అప్పుడు ఎన్నో జంతువులకి, జీవులకు నీ వల్ల ఉపయోగం కలుగుతుంది” అన్నాడు సాధువు.
సాధువుకి ధన్యవాదాలు చెప్పి ఎలుగుబంటి దగ్గరకి వెళ్ళి. “పనికిరాని వస్తువు తేవడం కోసం చాలా వెతికాను.ఒక్కటీ కనబడలేదు. ఆఖరికి పేడ ,ఎండుగడ్డి, వేపపుల్ల, కరివేపాకు కూడ వాటివల్ల కలిగే ఉపయోగాలు చెప్పాయి. నేను మాత్రమే పనికిరాని దాన్ని. ఎవరికీ నా వలన ఉపయోగం లేదింతవరకు. నన్నే తీసుకుని వైద్యం నేర్పించి పనికొచ్చేదానిగా మార్చండి” అని కన్నీళ్లు పెట్టుకుంది కోతి .
ఎలుగుబంటి “నీవేంటో నీకు తెలిసింది కదా. నీలో గర్వం పోయిందనడానికి అదే సంకేతం. నీకు వైద్యం నేర్పుతాను. బుద్ధిగా నేర్చుకో” అని శిష్యుడుగా చేర్చుకుంది.
కొన్ని సంవత్సరాలకే ఎలుగుబంటి దగ్గర శిష్యరికం చేసి వైద్య చిట్కాలు నేర్చుకుని అడవిలోని జంతువులకు సేవలందించి మంచి పేరు తెచ్చుకుంది దుర్ముఖి.
—-***-----
No comments:
Post a Comment