ధ్యానానుభవం నిరంతరం కొనసాగు తుండేదే.. అంటున్నప్పుడు ప్రత్యేకంగా ధ్యానం చేయాలని ప్రయత్నించడం ఎందుకు ?

 ధ్యానానుభవం నిరంతరం కొనసాగు తుండేదే.. అంటున్నప్పుడు ప్రత్యేకంగా ధ్యానం చేయాలని ప్రయత్నించడం ఎందుకు ?

ఆ అనుభవం పొందేందుకు సాధన అవసరం. ఒక ఫోటోకు మరోవైపు ఉన్న తెల్ల కాగితంలాగా మనసుకు ధ్యానం నిరంతరం ఉండేస్థితే ! దాన్ని గుర్తించేంత సమయం ఇవ్వకపోవటం చేతనే మనకది అనుభవంలోకి రావటంలేదు. వస్తువు నుండి పొందే ఫలంపై మనం గమనింపు పెడుతున్నాం కానీ మనసు నుండి మనస్సు పొందే ఫలంవైపు ఆ గమనింపు సారించడంలేదు. మనం ప్రతిసారీ మనసు గ్రహించే విషయాన్నే గమనిస్తున్నాం కానీ ఆ గ్రహింపును గమనించటంలేదు. దైవజపం ద్వారా గురువు అందించే ఏకాగ్రతలో మన మనసు తన గ్రహింపును అది గమనించుకుంటుంది. అదే మనకు ధ్యానంగా ఆవిష్కరింప బడుతోంది. కాబట్టి మనసు కేవలం ఏకాగ్రతలోనే కాదు సర్వకాల సర్వావస్థల్లోనూ విషయాలను గ్రహించే శక్తిని కలిగిఉంది. కాబట్టి మనం ఆ గ్రహింపుశక్తిని ఎప్పుడైనా గమనించవచ్చు. అలా గమనించే ప్రతిక్షణం మనకు ధ్యానానుభవమే ఉంటుంది. అందుకే పెద్దలు ధ్యానం చేసేదికాదు, అది నీలో ఉన్నదే అంటున్నారు !              ధ్యానాన్ని అర్ధం చేసుకోవటం, ఆవిష్కరించుకోవటం ఎలా సాధ్యం అవుతుంది ?

మన మనసు మూడు స్థితుల్లో ఉంటుంది. "ఒక విషయంలో తాదాత్మ్యత పొందినప్పుడు, గాఢనిద్రలో ఉన్నప్పుడు, ఆలోచనలు ఇతర పనుల్లో ఉన్నప్పుడు" మన మనసు స్థితిని గమనించి వీటిలోవున్న వ్యత్యాసాన్ని తెలుసుకోగలిగితే అప్పుడు నిరంతరంగా ఉన్న ధ్యానం మనకు అర్ధమవుతుంది. అంటే సర్వకాలసర్వావస్థల్లో మనసు యొక్క స్థితి తెలిస్తే ధ్యానం ఆవిష్కరించబడుతుంది. ఈ ధ్యానస్థితిని చేరుకునేందుకు గురువు చెప్పే మంత్రం నిరంతరంగా చేస్తూ ఉంటే మనసును మనసు గమనించే ఏకాగ్రత సిద్ధిస్తుంది. నిజానికి మంత్రాన్ని నిరంతరాయంగా చేయటంలోనే ఏకాగ్రత ఉంది.