డాక్టర్ కొచ్చర్లకోట జగదీష్ గారి రచన 

‘కరాగ్రే వసతే లక్ష్మీ

కరమధ్యే సరస్వతి

కరమూలేతు గోవిందా

ప్రభాతే కరదర్శనం’

తెల్లారిలేచిన వెంటనే చెయ్యి చూసుకునేవారు పూర్వం. అరచేతికిి అగ్రభాగాన లక్ష్మీదేవి, మధ్యలో సరస్వతీ, కిందన ఆ ఏడుకొండలవాడూ వున్నారని, వుంటారనీ ఓ శ్లోకం తయారుచేసి మనకి అలవాటు చేశారు. లేకపోతే ఎవడూ చెప్పినమాట వినరని.

ఇహ ఈ మొబైళ్లవీ వచ్చాక మనందరికీ తెల్లారి లేచిన వెంటనే కళ్లు తెరవకముందే చెయ్యి ఆటోమేటిగ్గా ఫోనుమీదకెళిపోతుంది. అదికూడా కొంతమందికే! మిగిలినవాళ్లు ఫోన్ గుండెలమీద పెట్టుకునే అలిసిపోయి ఒకరాత్రివేళ అలా...నిద్రపోతారు!😜 

ఇక ఆలస్యంగా నిద్రలేచే అలవాటున్న మొగుళ్ల సంగతి... 

కట్టుకున్నావిడ తలస్నానం చేసి, పిడపకట్టుకుని పైనొక తెల్ల బొట్టు, కింద కుంకంబొట్టూ పెట్టుకుని, పెదాలతో ఏదో చదువుకుంటూ ఇల్లంతా తిరుగుతూ బెడ్రూములోకి రాగానే వెనకనించి కొంగట్టుకులాగే కొంటెదనాలు ఇప్పుడు మాయమైపోయాయి. 

ఇప్పటి మగజాతి ఆణిముత్యాలన్నీ ఒకేరకం ప్రోటోకాల్ పాటిస్తున్నాయి.

“సరూ!” అని పిలుస్తాడు గదిలోంచి బయటికెళిపోతున్న భార్యని. 

కోడూరి కౌసల్యాదేవి రాసినట్టు ఆమె గుండెలో మరీ కోటి కాకపోయినా ఓ రెండుమూడు వీణలైనా మోగుతాయి ఆ పిలుపుకి. లేదని బుకాయించకండి.

“ఏఁవిటీ?” అని అడుగుతుంది...అనుమానాన్ని సిగ్గులో ముంచి పైన కొంచెం కొంటెదనం అద్దిన కళ్లతో వింతగాచూస్తూ!

“కాస్త ఆ మొబైలిచ్చి వెళుదూ!” అనడుగుతాడు రాత్రంతా ఛార్జింగ్ పెట్టొదిలేసిన ఫోన్ వైపు ఆశగా చూస్తూ! 

చచ్చింది గొర్రె!

ఇదివరకయితే నోకియా వాడివి బుల్లిబుల్లి ఫోన్లు. విసిరినా దెబ్బతగిలేది కాదు. ఇప్పుడు ఒక్కొక్కటీ లేపాక్షి నోట్ బుక్స్‌లా పెద్దపెద్ద ఫోన్లాయె! తగిలిందో పగిలిందే!😜 

అంచేత అలాంటి ‘మోటో'సరసాలు మానెయ్యడఁవే ఉత్తమం! ఇట్టానే కాదుగానీ ఎట్టాగయినా కాస్త అట్టాయిట్టానే జరుగుతూ వుంటుంది మాయింట్లో కూడా. 

చాలాకాలంగా వాయిదా పడుతున్న పనులన్నీ ఆదివారాల్లో చేసుకోమన్నాడు శాస్త్రకారుడు. ఆ సూత్రాలన్నీ దేశంలో ఏవూళ్లోనైనా చెప్పండిగానీ మావూళ్లో మాత్రం కాదు.

మీకో విషయం తెలుసా, మావూరి కల్పవల్లి, పైడితల్లి అమ్మవారికి ప్రీతిపాత్రమైన మంగళవారంనాడు విజినారం మొత్తం మూతబడుతుంది. ఏవో బ్రాండెడ్ షాపులూ, బ్రాందీ కొట్లూ, సినిమా హాళ్లూ తప్ప ఇంకేవీ తియ్యరసలు. 

ఆదివారం నాడు మాత్రం ఊరంతా ఊపుమీదుంటుంది. ఎక్కడ చూసినా బైకుల మీద కూర్చుని నూడుల్స్ తినే కుర్రాళ్లతో చిన్నవీధిలో ఉన్నామా చైనాలో ఉన్నామా అనే డౌటొస్తుంది. 

‘పెందలకడనే నిద్రలేచి, దంతధావనమొనరించి, యొక మినుపగారెఁదిని, చెరువునకుఁబోయి గ్రుక్కెడు మంచినీరుఁద్రావి...’ అంటూ చిలకమర్తి వారు తన నరసాపురంలో విద్యాభ్యాసం పాఠంలో చెప్పిందంతా మిగతారోజుల్లో ఓకేగానీ ఆదివారంనాడు మాత్రం కాదు. 

ఆరోజు సూర్యుణ్ణి ఎనిమిదిన్నరకి ఉదయించమని ముందురోజు రాత్రే చెప్పుంచాను.

టిఫినదీ వేడివేడిగా తినమని తను ‘తినేస్తున్నా’ మనం మాత్రం ‘ఆఁ వస్తున్నా, ఈ ఒక్క ముక్కా రాసేసీ!’ అంటూ తన ఉబలాటాన్నీ, ఉప్మానీ కూడా చల్లబరిచేస్తాం. 

అయినా ఉత్త ఉప్మా ఏంతింటాం చెబ్దురూ? పెసరట్టు లేని ఉప్మా ప్రేమలేని పెళ్లిలాంటిది. జీడిపప్పే జీవితంగా కాలం వెళ్లబుచ్చుతూ వుంటుంది. మధ్యలో అక్కడక్కడ వర్ణశోభితంగా ఓ టొమాటో ముక్కో, కరివేపాకు తొక్కో కనబడి బావుంటుందేమోనన్న భ్రమ కలిగిస్తూ వుంటాయి. అంతమాత్రాన ఉద్వేగంతో వెళ్లి ఉప్మా తినేస్తాఁవా ఏఁవిటి చెప్పండి? 

ఇక మిగతావి: 

ఆదివారంనాడు స్నానం పన్నెండింటికి చెయ్యడం నాకు జాతకరీత్యా మంచిదిట. అంచేత నిజంగా అంత బద్ధకంగా లేకపోయినా సరే బా....గా బద్ధకంగా సోఫాలో కూర్చుని ఆదివారాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నాను. 

“ఇవాళ షాపింగ్‌ పన్లున్నాయి. వస్తావా?” అది రిక్వెస్టనే అనుకోవాలి. కానీ సౌండ్ మాత్రం ఆర్డర్లా అనిపిస్తుంది. ఆ శబ్దతీవ్రతకి అలవాటుపడితే జీవితం సుఖంగా వుంటుంది 😜

“ఏంకొనాలి?” మొబైల్లోంచి అతిబలవంతం మీద తలెత్తి అడిగాను. 

చిన్నప్పుడు జూకెళితే హిప్పోపోటమస్ కోసం అలానే నిలబడి చూసేవాళ్లం. అది దానికి నచ్చినప్పుడు ఎప్పుడో నీళ్లలోంచి తల పైకెత్తేది. ఆ క్షణంకోసమే ఎదురుచూసే మేఁవందరం కేరింతలు కొట్టేవాళ్లం.😜

ప్రస్తుతం నేననబడే హిప్పోపోటమస్ ఇలా తలెత్తగానే తను అలాగే సంబరపడుతూ “నాకో చీర, రాహుల్ గాడికి షూసూ...” ఇంకా పూర్తవ్వకుండానే హిప్పోపోటమస్ మళ్లీ నీళ్లలోకి వెళిపోయింది.

“ఒకసారి వినిపించుకుంటారా! వాడికి షూస్ మస్ట్. పాపం, జోళ్లేసుకు తిరుగుతున్నాడు పిచ్చాడిలా!” అంది. 

వాడి పాదం సైజు దురంతో టిక్కెట్టు ధరలా ఇంటిదగ్గర ఎనిమిదుంటుంది. తీరా షాపుకెళ్లేసరికి పదయిపోతుంది. ఈ ఎదిగేపిల్లల్తో ఇదే బాధ. 

మా చిన్నతనాల్లో నాన్నగారు రెండుమూడేళ్లదాకా సరిపోయేలా కుట్టించేవారు నిక్కర్లు. తాళ్లుండేవి కాబట్టి సరిపోయేదికానీ లేకపోతే ప్రతిరోజూ మయసభలో దుర్యోధనుళ్లా పరాభవపర్వమే! 😜 అదే సూత్రాన్ని జోళ్లకీ అన్వయిస్తే లెక్క తేడా వచ్చేసి, ఫలితం సున్నా వస్తుంది. అంచేత ఆ సంగతి మర్చిపోడం మంచిది.

తీరా ఆ సాయంత్రం బూట్లకోసం వెళదాఁవనుకునేటప్పటికి మొన్నీమధ్య ఫుట్‌ప్రింట్స్ షాపువారిచ్చిన కూపన్లకట్ట కనబడింది. అవట్టుకెళ్లి ఓ మూడువేలకి సరిపడా కొనుక్కుంటే అందులో డిస్కౌంటిస్తాట్ట!

ఈ కూపన్ల గురించి నాకు రోజూ ఫోనొస్తుంది. అదేంటో నేనిలా అనెస్తీషియా ఇస్తూండగా చేస్తుంది. 

‘మీకెవరో అమ్మాయి ఫోను!’ అని చెవిదగ్గర పెడతారు. మిగిలినవాళ్లందరూ ఆరెక్స్ హండ్రెడ్ సినిమా చూస్తున్నట్టు  ఆసక్తిగా చూస్తుంటారు.

“సర్! మీరు మొన్న మాదగ్గర చెప్పులు కొన్నారు కదా! ఆ కూపన్లవీ పట్టుకొచ్చి మళ్లీ కొనండి సర్! మాంచి డిస్కౌంట్! ” 

బానే కంఠస్థం పెట్టింది. రోజూ నమాజ్ వేళల్లా క్రమంతప్పకుండా ఫోన్ చేసేదా పిల్ల! 

సరే కానీయంటూ వెళ్లాం. షాపులో కుర్రాళ్లందరికీ మనం బాగా పరిచయం. వాళ్ల చెల్లెళ్లో, అక్కలో, భార్యలో.. ఎవరో ఒకరు మా మత్తు పాలబడినవారే! అంచేత అందరూ తెగ నమస్కారాలు పెట్టేస్తోంటే పెదరాయుళ్లా నడుస్తూ షూస్ దగ్గర ఆగాను. తనుకూడా భానుప్రియలా కొంగు చుట్టూ కప్పుకుని చెప్పులు చూస్తోంది.

ముందు తనకి మంచి వాకింగ్ బూట్లు కొన్నాను. నేనో జత తీసుకుందామని చూస్తున్నాను. 

బ్రౌనా, బ్లేకా? ఈ ఇరవైమూడో తేదీ కస్ప్ బోర్న్ డైలమాలింతే! 

“సర్! మీరు వైటుగున్నారు కద్సార్! బ్లేకే నప్పుతాది. తీస్కోండ్సార్! మేడమ్, మీరు చెప్పండి!” అంటూ తనని ఇరికించాడు. 

తన మనసు తెలిసిన నేను మారుమాటాడకుండా బ్రౌన్ ప్యాక్ చెయ్యమని చెప్పేశాను.😜

మరోజత ఊరికే ఇస్తానని సరదాపడ్డాడు. సరే ఇచ్చుకో అన్నాను. మారెండోవాడికి ఫోన్ చేసి సైజులవీ అడిగి వాడికోసం ఫ్రీగా ఇచ్చినవీ తెచ్చుకున్నాం.

తీరా బిల్లింగ్ దగ్గరకొచ్చేటప్పటికి “సర్! మీరు ఇంకొక మూడొందలు బిల్ ఎక్కువ చేసుంటే మరో కూపనొచ్చేది సర్!” అన్నాడు సంతోషాతిరేకంతో. అతని ముఖం ఆ క్షణాన చెర్రీ బ్లోసమ్ తో రుద్దినట్టు మిలమిలా మెరిసిపోతోంది.

అప్పటికే మాయిద్దరి చేతుల్లోనూ పాతయిదొందల రూపాయిల నోట్లలా బోల్డు కూపన్లున్నాయి. ఇంకో కూపనెందుకుటా? 

సరే...మూడొందల్లో ఏవైనా తీసుకుందాం అని పర్సులవీ చూస్తున్నాం. 

అవన్నీ కొట్టుకొచ్చిన పర్సుల్లా వున్నాయి తప్ప కొట్టుకొచ్చి మరీ కొనుక్కోదగ్గ పర్సుల్లా లేవు. రేట్లుమాత్రం ఘాటుగావున్నాయి. 

ప్యూర్ లెదరన్నాడుగానీ పూర్ లెదరనే అనిపించింది. వద్దని ఎంతవారించినా మాతో వాదించాడు. ఆ యుద్ధంలో నేను గెలిచానని చెప్పడానికి గర్వపడుతున్నాను.

మెట్లు దిగుతోంటే మళ్ళీ పదిరోజులు పోయాక రమ్మన్నాడు. కూపన్లకి ఆరోజు మోక్షంట! మళ్ళీ కొంటే మళ్ళీ కూపన్లొస్తాయి. వాటితో మళ్ళీ కొనాలి.

 

అలా అంటగడితే వాళ్ళకి ఓ కూపనైపోతుంది! మనకిమాత్రం ఇల్లంతా జోళ్ళకూపమైపోతుంది!😜

ఇడీ అమీన్ భార్యలా మనం కొన్న చెప్పులతోనూ, బూట్లతోనూ ఇల్లంతా నిండిపోతుంది! 

ఇంకొక ఆదివారం ఇలా గడిచింది.

                    

........జగదీశ్ కొచ్చెర్లకోట