*ఓ ఫంక్షన్ హాల్ లో పెళ్ళి ఘనంగా జరుగుతోంది.*

*అదే దారిలో వెళుతున్న ఓ ముసలాయన,*

*అక్కడ భోజనాలు పెడుతున్న ఒక వరుస చివరిలోకి వెళ్ళి కూర్చున్నాడు.*

*పెళ్ళి కొడుకు తండ్రి* *సుబ్బరామయ్య అక్కడ అందరినీ పలకరిస్తూ వస్తున్నాడు.*

*ఆ ముసలాయనకు అరిటాకు వేసి,*

*ఖచ్చితంగా వడ్డించే టైం లో* *సుబ్బరామయ్య అక్కడికొచ్చి,*

*ముసలాయనను భోజనాల దగ్గర నుండి లేచి పొమ్మని గట్టిగా అరుస్తూ ......... మెడపట్టి బయటకు గెంటాడు.*

*గట్టిగా విసురుగా తోయడంతో, ఆ ముసలాయనకు పక్కనే ఉన్న కిటికీ తగలడంతో ముక్కు నుండి రక్తం కారింది.*

*ప్రక్క వరుసలో భోజనాలు వడ్డిస్తున్న సుబ్బరామయ్య బావమరిది నరసయ్య వెంటనే ఆ ముసలాయనను బయటకు తీసుకెళ్ళి..............*

*ఖర్చీప్ ను తడిపి ముక్కు వద్ద ఉంచి ,*

*పక్కనే ఉన్న ఒక వ్యక్తికి ఒక కవర్లో స్వీట్లు తెమ్మని చెప్పి,*

*ఆ కవర్ ను ముసలాయనకు ఇచ్చి పంపాడు.*

*పెళ్ళి అయిపోయాక,* 

*సాయంత్రం సుబ్బరామయ్య ఖర్చుల పట్టీలన్నీ చూసుకుంటూ  ఓ గదిలో కూర్చుని ఉండగా,*

*నరసయ్య అక్కడికెళ్ళి , “* *బావా....! అందరూ నిన్ను గొప్పగా అనుకోవాలని*

*లక్షలు ఖర్చుపెట్టి పెళ్ళి చేసావు.బాగానే ఉందిగానీ,*

*ఆ ముసలాయన భోజనం చేస్తూ ఉంటే, ఎందుకలా..... మెడపట్టి గెంటావు.*

*అది చూసి, అక్కడ భోజనాలు చేస్తున్న వారంతా* 

*నిన్ను ఎంతగా అసహ్యించుకున్నారో.......,*

*ఎంతగా విమర్శించారో.............తెలుసా...... అని బాధగా కోపంగా ఉన్నాడు.*

*దానికి సుబ్బరామయ్య, “ ఆ ముసలాయన మాసిన బట్టలతో వచ్చి,*

*అందరిలో భోజనాల ప్రక్కన కూర్చునే సరికి,*

*అక్కడందరూ* *ఏమనుకుంటారేమోనని అలా చేసాను “ అని చెప్పాడు.*

*“ నువ్వు అతని మాసిన బట్టలనే చూసావుగానీ,*

*ఆ బట్టల వెనుక ఉన్న అతని కడుపులోని ఆకలిని అర్థం చేసుకోలేకపోయావు.*

*ఎంత ఆకలిగా లేనిది , అలా వచ్చి భోజనాల దగ్గర కూర్చుంటాడా....!*

*అని ఒక్క నిమిషం ఆలోచించి ఉంటే,*

*పెళ్ళికి వచ్చిన వారంతా నిన్ను తప్పుబట్టే వారు కాదు కదా....!* *కనీస మానవత్వం లేకుంటే మనం మనుషులమని ఎలా* *అనిపించుకుంటాం బావా....! అని* 

*ఒకింత ఆవేదనతో మాట్లాడుతూ నరసయ్య అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాడు.*

*తాను చేసింది తప్పేనని అర్థం చేసుకొని.............*

 *సుబ్బరామయ్య అక్కడే కూర్చుని ఆలోచనలో పడిపోయాడు.*

*ఎంతటి కోటీశ్వరుడివైనా, లక్షలు ఖర్చు పెట్టగల స్థోమత ఉన్నా ..........*

*మానవత్వం మరిచి నిర్దయగా ప్రవర్తిస్తే అందరూ అసహ్యించుకుంటారు.*