*హోటల్‌లో ప్రశాంతంగా టిఫిన్ చేస్తూ కూర్చున్నారు ఆ భార్యాభర్తలు. నెల రోజులుగా భర్తలో వస్తున్న అనూహ్యమైన మార్పు ఆమెను ఆశ్చర్యంలో ముంచెత్తింది.*

*"ఏమండీ! మిమ్మల్ని ఒక విషయం అడగనా?" కాస్త సంకోచంగా అడిగింది భార్య.*

*"అడుగు. దానికి అనుమతి దేనికి?" అన్నాడు భర్త చిరునవ్వుతో.*

*భార్య గొంతులో భయం, ఆశ్చర్యం కలగలిపి ఉన్నాయి. "లేదు, అదేనండీ... ఒక నెలగా మీరు ఆఫీసు నుండి త్వరగా ఇంటికి వస్తున్నారు. తరచుగా మమ్మల్ని బయటికి తీసుకెళ్తున్నారు. పిల్లలతో హోమ్‌వర్క్ చేయిస్తూ, వాళ్లతో ఆడుకుంటూ... నాతో కూడా చాలా ప్రేమగా ఉంటున్నారు. అసలు కారణం ఏంటో తెలుసుకుందామనే..."*

*భర్త ముఖంలో చిన్న నవ్వు మెరిసింది. "నేను మామూలుగానే ఉన్నానే. నీకెందుకు అలా అనిపిస్తోందో అర్థం కావడం లేదు మరి."*

*"నిజం చెప్పండి. మీ మొహంలో, మీ మాటల్లో తేడా కనిపిస్తోంది. కొంపదీసి... చిన్న ఇల్లు కానీ పెట్టలేదు కదా!" అంటూ కాస్త భయం, కాస్త ఆటపట్టింపుగా అడిగింది.*

*"అమ్మోయ్! నీకు దండం పెడతాను. అలాంటి ఆలోచన కూడా రానివ్వకు!" భర్త నవ్వేస్తూ తల అడ్డంగా తిప్పాడు.*

*"అయితే నాకు నిజం తెలిసి తీరాల్సిందే! చెప్పండి," ఆమె పట్టుబట్టింది.*

*"విషయం ఉంది కానీ, నువ్వు అనుకున్నట్లు కాదు," అంటూ తన డైరీలో భద్రంగా దాచిన ఒక పాత, చిరిగిపోయిన ఉత్తరాన్ని తీసి భార్య చేతిలో పెట్టాడు.*

*ఆ ఉత్తరాన్ని వణుకుతున్న చేతులతో అందుకుని, నెమ్మదిగా విప్పింది భార్య. అది తన అత్తగారు—భర్త తల్లి—చనిపోవడానికి ముందు కొడుకుకు రాసిన లేఖ! కన్నీళ్ళు నిండిన కళ్ళతో, గుండెల నిండా బాధతో చదవసాగింది.*

*ప్రియమైన కుమారునికి...*

*ఈ ఉత్తరం ఎప్పుడో ఒకరోజు నీ చేతికి దొరుకుతుందని ఒక ఆశతో వ్రాస్తున్నాను. నా చిట్టితండ్రీ, కాస్త ఓపిగ్గా, పూర్తిగా చదువు. ఈ తల్లి మనసును అర్థం చేసుకుంటావని ఆశిస్తున్నాను.*

*మీ నాన్నను పెళ్లి చేసుకునే ముందు నేను లెక్చరర్‌గా ఉండేదాన్ని. పెళ్లయ్యాక నువ్వు పుట్టావు. మీ నాన్నకు అదృష్టం కలిసి వచ్చి, బాగా సంపాదించడం మొదలుపెట్టారు. నీకో చెల్లి పుట్టాక, నేను ఉద్యోగం మానేశాను. అప్పటినుండీ, మీ నాన్న పూర్తిగా డబ్బు సంపాదనలో మునిగిపోయారు.*

*వివాహం అయిన ఒక్క సంవత్సరం మాత్రమే నాకు ఎలాంటి బాధ లేకుండా గడిచింది. ఆ తర్వాత అన్నీ ఎదురుచూపులే! మీ నాన్న కోసం ఎదురుచూపులు...* *సమయానికి ఇంటికి రాని ఆయన కోసం ఆందోళన... నా సంతోషం, నా ప్రపంచం మొత్తం మీరే అయ్యారు.*

*ఉదయం మీరు తయారై స్కూల్‌కు వెళ్లేదాకా హడావిడి. ఆ తర్వాత... మళ్ళీ మీ రాక కోసం ఎదురుచూపు.*

*ఇలా చూస్తూ చూస్తూ మీరు పెద్దవారయ్యారు. నాతో మాట్లాడటానికి కూడా మీకు సమయం ఉండేది కాదు. అవసరమైతే ఒక మాట... అంతే.*

*మీకు ఉద్యోగాలు వచ్చాయి. మీ హడావిడి మీది. కనీసం పిల్లలైనా (నా మనవడు, మనవరాలు) నాతో మాట్లాడతారేమో అని ఎదురుచూపు...*

*మీరు తిరిగి ఇంటికి వచ్చేదాకా ఎదురుచూపు. రాగానే అలసిపోయి భోంచేసి పడుకునేవారు. వంట బాగుందా, బాలేదా అని చెప్పడానికి కూడా మీకు టైం ఉండేది కాదు. మీ నాన్న తన వ్యాపారాన్ని నీకు అప్పగించాక, నువ్వు కూడా బిజీ అయిపోయావు.*

*మీ చెల్లెలికి పెళ్లి చేశాం. తను హాయిగా విదేశాలకు వెళ్ళిపోయింది. వారానికి ఒకసారి రెండు నిమిషాలు మాట్లాడితే గొప్ప. ఆమె ఫోన్ కాల్ కోసం ఎదురుచూపు.*

*మీ నాన్నకు ఆరోగ్యం పాడై ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు కూడా... సమయానికి మందులివ్వడానికి, ఆహారం అందించడానికి ఎదురుచూపు. ఆయన పేపర్ చదవడానికి టైం ఉంటుంది, నాతో మాట్లాడటానికి ఉండదు. మీ సంగతి సరేసరి.*

*వయసులో సంపాదన మోజులో పడి మీ నాన్న నాకు సమయమే ఇవ్వలేదు. ఇక ఈ వయసులో మాట్లాడటానికి ఏముంటుంది? ఎదురుచూపు... ఎదురుచూపు... ఎదురుచూపు!*

*ఇప్పుడు... చావు కోసం ఎదురుచూపు.*

*నాన్నా, నాలా నీ కూతురో, కొడుకో ఇలాంటి ఉత్తరం రాయకూడదనే ఉద్దేశ్యంతోనే ఇది రాస్తున్నాను.*

*ఇంట్లో ఉండే ఆడవారికి కూడా మనసు ఉంటుందనీ, వారు మనకోసమే బ్రతుకుతున్నారనీ గ్రహించు. నేను ఎదురుచూసినట్లుగా నీ భార్యను బాధపెట్టవద్దు. మనసు విప్పి తనతో అన్నింటినీ పంచుకో.*

*నిన్ను నమ్ముకుని, నీవే లోకంగా వచ్చిన నీ భార్యతో... నీ పిల్లలతో... కొద్ది గంటలైనా గడుపు. డబ్బు సంపాదనతో వారిని నిర్లక్ష్యం చేయకు.*

*ఇదే నా చివరి కోరిక. కోడలు, మనవడు, మనవరాలు జాగ్రత్త.*

*నా పరిస్థితి నా కోడలికి రాకుండా చూసుకో! తనకూ ఒక మనసు ఉంటుందనీ, అందులో మీరే ఉంటారనీ, తనను ప్రేమగా, శ్రద్ధగా చూసుకోవాలని కోరుకుంటుందనీ అర్థం చేసుకో! మనిషిగా ముందు గుర్తించు.*

*యాంత్రికంగా జీవించి, నాలా బాధపడుతూ, ఎదురుచూపులతో కాలాన్ని వెళ్ళదీయనీయకు.*

*నీవు ఎప్పుడూ సంతోషంగా ఉండాలనే ఈ తల్లి కోరుకుంటుంది.*

*ఉంటాను.*

*ఇట్లు,*

*మీ మంచికోసమే ఎదురుచూసే నీ తల్లి.*

*ఉత్తరం చదివి పూర్తిచేసేసరికి భార్య కళ్ళ నుండి ధారగా కన్నీళ్లు ప్రవహించాయి. ఆమె హృదయం ఆ అత్తగారి ఎదురుచూపుల బాధతో బరువెక్కిపోయింది.*

*భర్త నెమ్మదిగా భార్య చేయి పట్టుకున్నాడు. "అవును, నువ్వు గమనించింది నిజమే. ఒక నెల క్రితం ఈ ఉత్తరం నా పాత డైరీలో దొరికింది. నా కళ్ళు తెరిపించింది. నేను మా నాన్న చేసిన తప్పే చేస్తున్నానని అర్థమైంది. అందుకే... యాంత్రిక జీవనాన్ని వదిలిపెట్టాను. నా ప్రపంచం మీరే. మిమ్మల్ని కోల్పోయిన బాధతో, ఎదురుచూపుల భారంతో నా బిడ్డలు, నా భార్య ఉండకూడదనే అమ్మ చివరి కోరిక... ఈ మార్పుకు కారణం."*

*భార్య కన్నీళ్లను తుడుచుకుంటూ, "అమ్మ ఎంత గొప్పది! తన బాధను కూడా మన భవిష్యత్తు కోసం ఉపయోగించింది," అంది గద్గద స్వరంతో.*

*"దయచేసి, మీ కుటుంబంతో గడపండి. వారి మనస్సును బ్రతికి ఉన్నప్పుడే గెలుచుకోండి. యాంత్రిక జీవనానికి అలవాటు పడకండి. మీ సంసారమే మీకు అన్నింటిలో తోడుంటుందని మరువద్దు." - ఆ తల్లి లేఖలోని చివరి మాటలు, అప్పటి నుండి ఆ భర్తకు జీవిత పాఠాలయ్యాయి.*

*చివరగా ముఖ్యమైన సందేశం..*

*డబ్బు సంపాదన ముఖ్యం, కానీ జీవితంలో అత్యంత విలువైనది... మన కోసం ఎదురుచూసే ఆ ప్రేమ! కుటుంబంతో గడిపే ప్రతి క్షణం ఒక పెట్టుబడి వంటిది, అది ఎప్పటికీ వృథా కాదు.*