బామ్మ కొత్త కథలు 

కాటేస్తే కాటికే  (002)  

(ప్రభాకర్ పెదపూడి) 

 “పెరట్లో గోడవారనవున్న నారింజ చెట్టు ఈసీజన్లో కాయలు బ్రహ్మాండంగా కాసింది.  చెట్టునిండా ఎటుచూసినా నారింజ గుత్తులే గుత్తులు.  ఇక రుచి అంటారా పంచదార పాకంలో ఊరబెట్టినట్టుగా ఉంటాయి.  అలా అని తొక్క ఒలవకుండా తిందామంటే కాస్త చిరుచేదాయే!” అరుగుమీద కూర్చుని సందు చివర పెంకుటింట్లో ఉండే సన్నజల్లు సత్తిబాబుకి  అరగంటనుంచి నారింజ పురాణం చెబుతోంది బామ్మ.  “అలా అయితే మీ నారింజ చెట్టు కాయలు రుచి చూడవలసిందే” అన్నాడు ఇంటికి వెడుతూ.  “ఆ దానికేం భాగ్యం పెద్దగా ఆశలు పెట్టుకోకు, రెండు కాయలు ఇస్తాలే” అంది బామ్మ.  “వీడి వీధి గుమ్మందగ్గర పెద్ద వేపచెట్టు ఉంది, ఉగాదికి పచ్చట్లోకి రెండు వేపపువ్వులు ఇవ్వమంటే, రెండు కుదరదు ఒకపువ్వు తీసుకోండి అంటాడు. కిందపడితే కనిపించని నలకంత  పువ్వు, ఇవ్వడానికి ఓ ఇదై పోతాడు.  వీడికి నారింజకాయలు కావాలట” మూతి మూడువంకర్లు తిప్పింది బామ్మ.

 ఆ మర్నాటినుంచీ నారింజకాయలు కోసుకుపోయే దొంగలా  అటూ ఇటూ  చూసుకుంటూ తిరుగు తున్నాడు సన్నజల్లు సత్తిబాబు.  బామ్మ అరుగుమీద కనిపిస్తే చాలు  “బామ్మగారూ నారింజ కాయలు ఏమన్నా కోసారా!” అని అడుగుతున్నాడు.  వాడు అలా అడిగినప్పుడల్లా బామ్మ గుండెల్లో రాయి పడేది.  “నేను అజాగ్రత్తగా ఉంటె కాయలన్నీ ఏ రాత్రోవచ్చి తెంపుకు పోయేలా ఉన్నాడు చచ్చు పీనుగ” అనుకుంది బామ్మ.  

 “ఒరే గంగారాజూ పెరట్లో నారింజ చెట్టు ప్రక్కన గోడవారగా గునపంతో ఓ అడుగులోతు కన్నం చేయరా” అంది బామ్మ.  “ఎందుకు బామ్మగారూ” అడిగాడు గంగరాజు.  “ఇదిగో చెప్పింది చేస్తావా ఆ పని నన్ను చేయమంటావా” కోపంగా అంది బామ్మ.  “అయ్యో అంతమాట అనేసారేమిటి బామ్మగారూ” అంటూ గునపం తెచ్చి నారింజ చెట్టు ప్రక్కన గోడవారగా అడుగులోతు కన్నంపెట్టాడు గంగరాజు.  “అయ్యిందమ్మా” అన్నాడు గునపం నూతి దగ్గర కడుగుతూ.  “ఇహ నువ్వు ఇంటికి దయచెయ్యి” అంది బామ్మ.

 బామ్మ అరుగుమీద విసురుకుంటూ కూర్చుంది.  సరిగ్గా అప్పుడే అటుగా వెళుతున్న సన్నజల్లు సత్తిబాబు “బామ్మగారూ! రెండు నారింజ కాయలు ఏమన్నా కోసుకోమంటారేమిటీ” అన్నాడు అరుగుమీద కూర్చుంటూ.  “ఏంట్రా నువ్వేదో విత్తనాలు పాతినట్లు అలా అడుగుతావు.  నిన్నరాత్రి గోడవార కన్నంలో నల్ల త్రాచు దూరింది.  చెట్టు దగ్గరకి వెళ్ళాలంటే భయంగా ఉంది.  రాత్రినుంచీ ఒకటే బుసబుస లాడుతోంది, కాయలమీద చేయ్యపడితే కాటు వేసేలా ఉంది” బామ్మ చెప్పింది.  “అన్నట్లు అది కాటేస్తే కాటికే, నీ ఇష్టం కోసుకుంటే కోసుకో” అంది బామ్మ, సన్నజల్లు సత్తిబాబువైపు ఓరకంటితో చూస్తూ.  “అదేమిటి బామ్మగారూ! కాటేస్తే కాటికే అంటున్నారు, ఇష్టం ఉంటే కోసుకోమంటున్నారు, నన్ను భూమ్మీద ఉండనివ్వరా!, బతికుంటే ఎప్పుడైనా తినచ్చు” అంటూ వెళ్ళిపోయాడు సన్నజల్లు సత్తిబాబు.