చిత్తశుద్ధితో వివేక జ్ఞానాన్ని కలిగి ఉండు - అహంకారాన్ని వదిలిపెట్టు

🌸 *అమృతం గమయ* 🌸

*🌸చిత్తశుద్ధితో వివేక జ్ఞానాన్ని కలిగి ఉండు - అహంకారాన్ని వదిలిపెట్టు*🌸

నీలో అహంకారం నశించినప్పుడు భగవంతుడు నీవాడు అవుతాడు.

నేను, నాది, నా అనే అర్థాలకు వాడు, వాడిది, వాడే అనే భావాన్ని అనుసంధానం చేయాలి.

భగవంతుడు తప్ప అన్యం ఏదీ లేదు అనే సత్య అనుభవానికి నీవు దగ్గర కావాలి.

సత్య నిష్ఠ ఏ ఈ కలియుగానికి తరుణోపాయం’ అని శ్రీరామకృష్ణులు సెలవిచ్చారు.

సత్ అనేది పరబ్రహ్మ వస్తువు. సత్ యే ఆనందం. ఆనందమే బ్రహ్మం.

ఒకానొక సాధకుడు తన ప్రయాణాన్ని సాగిస్తూ చీకటి పడిన కారణంగా దురదృష్టవశాత్తూ ఒక పాడుబడిన బావిలో పడ్డాడు.

కర్మవశాత్తు అతని చేతికి ఆ చీకట్లోనే చెట్టుకొమ్మ ఒకటి దొరికింది.

ఆ చెట్టుకొమ్మను పట్టుకు వ్రేలాడుతూ పైకి రావడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేసినప్పటికీ సాధ్యపడక అలాగే వ్రేలాడుతూ ఉండిపోయాడు.

ఉదయం వెలుతురు వచ్చిన వెంటనే బావిలో సగం లోతులో వ్రేలాడుతున్న అతను క్రిందకు చూసినప్పుడు పెద్ద పెద్ద బండ రాళ్ళు కనపడ్డాయి.

వాటిని చూసి, ‘ఆహా! ఏమి నా అదృష్టం ఈ కొమ్మ దొరికి ఉండకపోతే ఈ పాటికి చచ్చిపోయి ఉండేవాణ్ణి’ అని అనుకోని భగవంతునికి కృతజ్ఞతలు తెలియజేశాడు.

అక్కడినుండి బయట పడడానికి  సహాయం కోసం ఎంత అరిచినా ఎవరూ రాలేదు. అరిచి అరిచి అలసిపోయిన ఆ సాధకుడు వీళ్ళనూ వాళ్ళనూ పిలిచి ప్రయోజనం ఏమిటి భగవంతుణ్ణే పిలుస్తాను అని అనుకొని భగవంతుణ్ణి పిలిచాడు.

భగవంతుడు వచ్చాడు. నీవు పిలిచావు కాబట్టి వచ్చాను అన్నాడు.

అవును, నువ్వు నిజంగా భగవంతుడివే! ఆలస్యం చేయక నన్ను పైకి లాగి కాపాడు’ అని ఆ సాధకుడు వేడుకున్నాడు.

‘నిన్ను కాపాడడానికి వచ్చాను. అయితే దానికి ముందు నేను వేసే కొన్ని ప్రశ్నలకు నువ్వు సమాధానం చెప్పవలసి ఉంటుంది’ అన్నాడు భగవంతుడు.

‘అడగవలసింది ఏమిటో త్వరగా అడుగు’ అన్నాడు సాధకుడు ఒక పక్క మరణ భీతి వెంటాడుతుండగా.

నన్ను నిజంగా భగవంతుణ్ణి అని నీవు విశ్వసిస్తున్నావా?’ అడిగాడు భగవంతుడు

 ‘విశ్వసిస్తున్నాను, నీవు నిజంగా భగవంతుడివే’ అన్నాడు సాధకుడు.

‘నిన్ను కాపాడడం నా వల్ల సాధ్యమవుతుందని నీవు నిజంగా నమ్ముతున్నావా?” అడిగాడు భగవంతుడు.

‘నమ్ముతున్నాను’ అన్నాడు. సాధకుడు.

‘నేను ఏది చెప్పినా చేస్తావా?” అడిగాడు భగవంతుడు.

‘కచ్చితంగా చేస్తాను, నా ప్రాణమైనా ఇస్తాను’ అన్నాడు. సాధకుడు.

‘అలా అయితే నేను చెప్పినట్లు నువ్వు చెయ్యి. నువ్వు ఏ కొమ్మనైతే పట్టుకొని ఉన్నావో, దాన్ని వదిలేయి. నేను నిన్ను కాపాడతాను’ అన్నాడు భగవంతుడు

సాధకుడు భగవంతుని చూసి, ఆయన చేతిలో ఏవిధమైన తాడు కానీ, నిచ్చిన కానీ, మరే విధమైన పరికరం కానీ లేకపోవడంతో సందిగ్ధంలో పడ్డాడు.

కొమ్మను వదిలితే భగవంతుడు రక్షించడం మాట అటుంచి, ముందు కిందనున్న బండరాళ్ళ మీద పది, తల పగిలి చస్తానని అనుకున్నాడు.

‘ఇది చాలా కఠినమైన షరతు. కొమ్మను వదలడం తప్ప, నువ్వు ఏం చెప్పినా చేస్తాను’ అన్నాడు సాధకుడు.

‘నువ్వు ఏమీ చేయనక్కరలేదు. కొమ్మను వదిలితే చాలు’ అన్నాడు భగవంతుడు.

సరిగ్గా ఇదిగో ఇదేవిధంగా  మనం కూడా అహంకారమనే కొమ్మను పట్టుకొని వ్రేలాడుతున్నాం. ఒకపక్క భగవంతుడు ప్రార్థిస్తూ ఉంటాం, గురువుని ఆరాధిస్తూ ఉంటాం కానీ అహంకారాన్ని వదులుకోలేము. ఎప్పుడైతే మనం ఆ అహంకారాన్ని వదులుకుంటామో అప్పుడు భగవంతుడు తప్పకుండా రక్షిస్తాడు.

కావున, సత్య సాధకులు అహంకార శూన్యులుగా మారాలి.

*శుభం*