నేటి మంచిమాట. నిజమైన భక్తి అంటే జ్ఞానం!

నేటి మంచిమాట.

భక్తి అంటే.. పూజలు, వ్రతాలు, ఉపవాసాలు, భజనలు, దేవుణ్ణి పొగడ్తలతో కీర్తించడాలు, అవినీతి సొమ్మును ధారాళంగా దేవుడికి ఖర్చు చేయడము,గుళ్ళు గోపురాలు నిర్మించడాలు, క్షుద్రపూజలు, పెద్ద పెద్ద విగ్రహాలు ఇంట్లొనో వీధిలోనో ప్రతిస్టించడాలు, వృధా ధనవ్యయము కాదు ..ఇదే భక్తి అని చాలమంది భావిస్తున్నారు.
వాస్తవానికి అది వారి కర్మానుసారము గుణాలతో కలిగిన ఇస్టమే కానీ అది భక్తి కాదు.

నిజమైన భక్తి అంటే జ్ఞానం!
నిత్యం ఆత్మను అధ్యయనం చేయడాన్నే దేవుడు నిజభక్తిగా భావిస్తాడు.
దేవుడి కోసం చేసే పూజలు, అర్భాటాలు బాహ్య ప్రపంచంలో
భక్తిప్రధర్షనగా నిలుస్తాయి కానీ. దేవుడి కోసం చేసేవు కావు. అవేవి దేవుడికి అవసరం లేదు. దేవుడికి కేవలం నీలోని ఆత్మను గుర్తించడమే కావాలి.
కానీ మనిషి మాత్రం అన్నీ వినీ, తెలుసుకొని ఇప్పటికీ ఆత్మను వదిలి
బయటే విగ్రహాలని పట్టుకొని, రారా కృష్ణా.. రారా రామా, లేదా రారా సాయీ..
ఇలా పాటలు, పద్యాలతో అదే భక్తి అనీ అపోహ పడి అజ్ఞానం వైపు వెళ్తున్నారు.
ఇదేది భక్తి కాదు. ఇది కేవలం నీ గుణములతో ఏర్పడిన ఇష్టం అదే మాయ,
అదే మనిషిని మతం వైపు నడిపిస్తుంది.
దాని కారణంగానే ఇప్పుడు పుట్టుకొచ్చిన మతాలు అన్నీ...
దేవుడు ఎప్పుడూ శూన్యం కాబట్టి ఆయన్ని రూప రహితుడిగానే భావించండి.
ఇక రూపం కేవలం జ్ఞానం తెలిపే సాధనం.
దాని ముందర కూర్చొని చెక్క భజనలు చేసేందుకు కాదు.
అనంతమైన దేవుణ్ణి చూస్తే నీలోనే చూడాలి. బయట కాదు.

నిజంగా భక్తి భావం గలవారు విగ్రహాలను, భక్తి ప్రధర్షనలకు దూరంగా ఉంటూ..
అంతర్గతమైన ఆత్మ ధ్యాసతో అసలైన దైవత్వాన్ని రోజూ ధర్షిస్తూ ఉంటారు.
కానీ భక్తిని ప్రధర్షించరు. అర్భాటాలు చేయరు.

బాహ్య ప్రపంచానికి కనిపించే భక్తులు భక్తి పేరుతో
బయట ప్రధర్షనలతో బిజీగా ఉంటూ,
బయటే దేవుణ్ణి వెతుకుతూ,చూస్తూ.. ఎప్పుడూ బయటే (ప్రపంచ గుణాల్లో) ఉండిపోతారు. వీరు కేవలం మనుషుల దృష్టిలో పరమ భక్తులు.
కానీ.. దేవుడి దృష్టికి మాత్రం పరమ మూర్ఖులు, సన్నాసులు.
- వారణాసి కృష్ణ కిరణ్

సేకరణ. మానస సరోవరం 👏

సేకరణ