రామాయణానుభవం....385

రాక్షసవీరులు వేల సంఖ్యలో కుంభకర్ణుడి మందిరానికి వెళ్ళారు. గంధమాల్యాదులనూ, మాంసభోజనాలనూ, రక్తకుంభాలనూ తీసుకుని యోజన విశాలమైన ద్వారంగుండా అతడి శయనాగారంలోకి ప్రవేశించారు. అది సర్వ సుగంధ పరిమళాలతో సుఖావహంగా ఉంది. కుంభకర్ణుడి నిఃశ్వాసాలతో ఎగిరిపోతున్న రాక్షసవీరులు ఆ గుహగోడలు ఆలంబనగా లోపలికి ప్రవేశించారు. చిదికిపోయిన పర్వతంలాగా బంగారు కుట్టిమం మీద వికృతంగా పడి నిద్రిస్తున్న ఆ కుంభకర్ణుడిని లేపడానికి రాక్షసులు విశ్వ ప్రయత్నం చేసారు.

భయంకరాలై అతడి నాసాపుటాలు ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి. తెరుచుకున్ననోరు పాతాళ గహ్వరంలా ఉంది. బంగారు భూషణాలతో శరీరం ఒత్తుకుంటోంది. కిరీటం అట్టే ఉంది. మాంసం, రక్తం, కొవ్వు- ఇవ్వి నిలవవున్న వాసన కొడుతున్నాడు.

వాడి ఎదురుగా మాంసం రాసి పోసారు. మృగమహిష వరాహ జంతుజాలాన్ని చంపి పడేశారు. అన్నం మరో రాసిగా, రక్తకుంభాలనూ అక్కడ ఉంచారు. దివ్య సుగంధాలు వాడి శరీరమంతా పులిమారు. గంధ మాల్యాలు అలంకరించారు. ఏ సుగంధానికీ వాడు మేల్కోలేదు. 

శంఖభేరీ పటహధ్వనులు చేసారు. ఆస్ఫోటిత కేళిత సింహనాదాలు చేసారు. అయినా వాడు లేవలేదు. ఇక ఇలా కాదని ఆ రాక్షసులు గదలతో శూలాలతో ముష్టిఘాతాలతో అన్ని వైపులనుంచీ కుళ్ళబొడిచారు. కేకలు అరుపులు బొబ్బలతో పెద్దకోలాహలం చేసారు. లేపలేకపోయారు. గుర్రాలతో, ఒంటెలతో, గాడిదలతో, ఏనుగులతో తొక్కించారు. ఇంతటి కోలాహలంతో లంకారాజ్యం అంతా మారుమ్రోగింది కానీ కుంభకర్ణుడు లేవలేదు. వెయ్యిభేరులను ఒకేసారి మ్రోగించారు. లాభం లేకపోయింది. నీటి కడవలు తెచ్చి చెవులలో పోసారు. కుంభకర్ణుడు కదలలేదు. మెదలలేదు.

ఒకే దెబ్బకు నూరుమందిని చంపగల ప్రచండగదలను (శతఘ్ని) తాళ్లకు కట్టి గిరగిరా త్రిప్పి కొట్టారు. ఏమిచేసినా వాడిలో చలనం లేదు. చివరగా ఒక వెయ్యి ఏనుగులను రప్పించి ఒక్కసారిగా వాడి శరీరంమీద పరుగులు పెట్టించారు. అప్పుడు వాడికి మెలకువ వచ్చి స్పర్శ తెలుసుకున్నాడు.

నిద్రాభంగం అవ్వడంతో ఆకలిగొని ఆవలిస్తూ లేచి కూచున్నాడు. పాముపడగల్లాగా ఉన్న బాహువులను సారించి పాతాళంవంటి నోటిని తెరచి వాడు భీకరంగా ఆవులించాడు. ఎర్రటి నోరు మేరుపర్వతం మీద సూర్యబింబంలా కనబడింది. గిరిశిఖరంనుంచి మేఘం కదలినట్టు లేచి నిలబడ్డాడు. మెరుపుల్లా మెరిసిపోతున్న వాడి కళ్ళు రెండు మహాగ్రహాల్లాగా ఉన్నాయి. ఎదురుగావున్న మాంసరాశినీ, శోణిత మధ్య కుంభాలనూ మహిషాదులనూ తేరిపారజూసాడు. ఆరగించడం మొదలుపెట్టాడు. తింటూ తాగుతున్నాడు. తాగుతూ తింటున్నాడు. అన్నీ కానిచ్చి తృప్తి చెందాడు.

ఈ తరుణంలో రాక్షసులు వంగి వంగి దండాలు పెడుతూ సమీపించారు. నిద్రాకలుషిత నేత్రాలతో అన్ని వైపులకూ దృష్టి సారించి రాక్షసులను చూసాడు. వాళ్ళ భయాన్ని గుర్తించాడు. అభయం ఇచ్చాడు.

రాక్షసులారా ! ఎందుకు నన్ను నిద్రలేపారు. రాజు కుశలమేనా? ఏదయినా ప్రమాదం ముంచుకు వచ్చిందా? చెప్పండి. దేవేంద్రుణ్ణి చంపేసి అగ్నిదేవుణ్ని ఆర్పేసి రాజుకు వచ్చిన భయం తొలగిస్తాను. చెప్పండి. చిన్నపనికోసమే అయితే అన్నగారు. నన్ను నిద్రలేపడు. ఏదో పెద్దకారణమే ఉండి ఉండాలి. అదేదో సత్యం చెప్పండి.......

     ..........సశేషం.......

చక్కెర.తులసీ కృష్ణ.