****"శ్రద్ధవాన్ లభతే జ్ఞానం" - శ్రద్ధ వలననే జ్ఞానం వస్తుంది.

 *"శ్రద్ధవాన్ లభతే జ్ఞానం" - శ్రద్ధ వలననే జ్ఞానం వస్తుంది. మనం ఏ పని చేసినా అందులో శ్రద్ధ లేనిదే విజయవంతం కాదు. ముఖ్యముగా ఆధ్యాత్మికత విషయములో కచ్చితంగా శ్రద్ధ ఉండి తీరాల్సిందే!*

```

చాలామంది అంటుంటారు. దేవుని ధ్యానమో,స్మరణో,జపమో చేద్దామంటే ఆసక్తి ఉండడం లేదు, సమయం కుదరడం లేదు అని.   అయితే మూడు గంటల పాటు సినిమా హాలులో కదలకుండా కూర్చుని జేబులో పర్సు కొట్టేసినా కూడా తెలియనంతగా లీనమైపోతుంటారు. కానీ దేవుని ముందు ఒక మూడు నిమిషాలు  శ్రద్ధతో కూర్చోవడానికి  మాత్రం పలు రకాల సాకులు చెబుతుంటారు. ఎప్పుడో పది సంవత్సరాల క్రితం చూసిన సినిమా పాట తప్పులేకుండా గుక్క తిప్పుకోకుండా పాడేస్తారు కానీ గంట క్రితం నేర్చిన భగవత్ కీర్తన మాత్రం గుర్తుకు రాదు!

ఇవే కాదు ఎక్కడెక్కడ, ఎప్పుడెప్పుడు జరిగిన నానా సరుకంతా బుర్రలో దాచుకుంటారు. కానీ దైవం విషయం దగ్గరకి వచ్చేసరికి బుర్ర ఖాళీ..! దీనికి కారణం ఆ బయట విషయాల మీద ఉండే శ్రద్ధ భగవంతుని మీద లేకపోవడమే!!

స్థిరమైన మనస్సుతో, శ్రద్ధ, ఏకాగ్రతతో దైవమును స్మరించి చూడండి...    ఎట్టి ఫలితములు పొందుతారో ఆశ్చర్య పోతారు. 

ఏక మనస్కులై ఆ ఆత్మారాముని స్మరించి చూడండి.       అలాగే...

నరుణ్ణి, నారాయణునిగా చేసేది దైవీసంపద. 

నరుణ్ణి వానరుడిగా చేసేది ఆసురీసంపద. 

మనిషిలో దైవంశా ఉన్నది, రాక్షసాంశా ఉన్నది. ‘తన కర్మలతో తాను దేవుడూ కావచ్చు. రాక్షసుడూ కావచ్చు.’

"యధేచ్చసి తథాకుఱు" - నీ ఇష్టం వచ్చినట్లు చేసుకో - అంటూ భగవంతుడు మనకు కర్మ స్వాతంత్ర్యాన్ని ప్రసాదించాడు. 

‘నా కర్మ! నా గ్రహచారం!’ అంటూ ఏడుస్తూ కూర్చోవాల్సిన పని లేదు. 

'క్లైబ్యం మాస్మ గమః' - పిరికి పందవు  కావద్దు! - అని హెచ్చరిక. మరి ఏం చేయాలి? 

'ఉద్ధరేదాత్మనాత్మానం' - నిన్ను నీవు ఉద్ధరించుకో! పురుషార్ధం చెయ్యి- అని ప్రోత్సహిస్తున్నాడు.

తన వెంట వచ్చే సంపద (పుణ్యం, పాపం, జ్ఞానం) గురించి ఆలోచించడు మానవుడు. విడిచి పెట్టిపోయే సంపదల(డబ్బు,ఇల్లు,పొలం,స్థలం, నగలు..) కోసం జీవితం చివరి రక్తపు బొట్టు వరకు - చివరి శ్వాసవరకు తపించి పోతూనే ఉంటాడు. 

అన్నీ ఉన్నప్పుడు అహంకారం. అంతా ఉడిగిపోయిన తరువాత శ్రద్ధ. శ్వాసలున్నంత వరకు ఎవరన్నా లెక్కలేదు. శ్వాస ఎగిరిపోయే సమయంలో డాక్టర్ల కాళ్ళ మీద పడతాం. 

వాళ్ళు మాత్రం ఏం చేస్తారు? వాళ్ళ దగ్గర మందు ఉంటుందే గాని ఆయుష్షు ఉండదు గదా! రోగానికి మందు ఉంటుంది గాని రోగికి మందు ఉండదు. 

కనుక ‘ఓ మానవుడా! నీ గడియ గడియా అయిపోతున్నద’ని గడియారం టకటకా గంటలు కొట్టి హెచ్చరికలు చేసున్నది. 

ఖబడ్దార్ మేలుకో! మేలుకొని దీపం ఉండగానే ఇల్లు చక్కబెట్టుకో! నీలో జరిగే ఈ ఆసురీసంపదకు దైవీసంపదకు మధ్య పోరాటాన్ని గమనించు. నీ బలం దైవీసంపదకు ఇవ్వు. అసురీసంపదను పారద్రోలు. అప్పుడే నీ లక్ష్యం నెరవేరుతుంది.