*_జీవితానికి సరైన సాధనాలు_*💎💎💎

*వంటగది కుళాయి మళ్ళీ కారుతోంది. నిట్టూర్చి, నేను ఒక ప్లంబర్‌కు ఫోన్ చేశాను.*

*కొద్ది నిమిషాల తర్వాత, ఒక మధ్య వయస్కుడు లోపలికి వచ్చాడు — ప్రశాంతంగా, నిలకడగా, పాతబడిపోయిన పనిముట్ల సంచీని పట్టుకుని.*

*అతను పని చేస్తుండగా నేను గమనించాను. అతను ఒక రెంచ్‌ను బయటకు తీశాడు - దాని పిడి దగ్గర పగిలి ఉంది.*

*“దీనితో అతను ఎలా ఏది బాగుచేస్తాడు?” అని నేను మనసులో అనుకున్నాను.*

*అతను ఏమాత్రం కలత చెందినట్లు కనిపించలేదు. ప్రశాంతమైన ఏకాగ్రతతో, అతను పైపును వదులు చేయడం ప్రారంభించాడు. తుప్పు పట్టిన భాగాన్ని కత్తిరించాల్సి వచ్చింది. అతను మళ్ళీ తన సంచిలో చేయి పెట్టి ఒక చిన్న రంపం బయటకు తీశాడు - దానిలో సగం లేదు!*

*ఇప్పుడు నాకు ఖచ్చితంగా అర్థమైంది. ఈ పనికి నేను తప్పు మనిషిని పిలిచాను. కానీ పది నిమిషాల్లోనే లీక్ ఆగిపోయింది. కుళాయి మెరుస్తూ ఉంది, ఒక్క చుక్క కూడా కారడం లేదు.*

*నేను అతనికి వంద రూపాయల నోటు ఇచ్చినప్పుడు, అతను తల ఊపాడు. “వద్దు, సార్. ఇందులో సగం చాలు.”*

*ఆశ్చర్యపోయి నేను అతని వైపు చూశాను. “ఈ రోజుల్లో అదనపు డబ్బును ఎవరు వద్దంటారు?”*

*అతను నవ్వాడు - ప్రశాంతమైన, స్థిరమైన నవ్వు.*

*“సార్, ప్రతి పనికి ఒక నిర్ణీత విలువ ఉంటుంది. ఈ రోజు నేను ఎక్కువ తీసుకుంటే, రేపు కూడా ఎక్కువ ఆశిస్తాను. అది లభించనప్పుడు, నేను అసంతృప్తిగా ఉంటాను. అందుకే న్యాయమైనది మాత్రమే తీసుకోవడానికి ఇష్టపడతాను. అది నన్ను సంతృప్తిగా ఉంచుతుంది.”*

*నేను నెమ్మదిగా తల ఊపాను. “కనీసం మీ కోసం ఒక కొత్త రెంచ్, రంపం కొనుక్కోండి. అవి మీ పనిని సులభతరం చేస్తాయి.”*

*అతను మెల్లగా నవ్వాడు. “ఆహ్, సార్... పనిముట్లు అరిగిపోవడానికే ఉంటాయి. అదే వాటి విధి. కానీ అవి పగిలినా, విరిగినా కూడా, అవి తమ పనిని చేస్తూనే ఉంటాయి. సరిగ్గా వృద్ధుల లాగే - కొన్ని మచ్చలు మనల్ని పనికిరాని వారిగా చేయవు.”*

*అతను కాసేపు ఆగి, ఇలా అన్నాడు, “మీరు మీ ఆఫీసులో రాసేటప్పుడు, మీరు ఏ పెన్ను ఉపయోగిస్తున్నారనేది పట్టింపులేదా? ఖరీదైనదా లేదా సాధారణమైనదా - మీకు రాయడం తెలిస్తే, మీరు దేనితోనైనా బాగా రాస్తారు. కానీ మీకు తెలియకపోతే, అత్యంత ఖరీదైన పెన్ను కూడా సహాయపడదు. నైపుణ్యం చేతుల్లో ఉంటుంది, పనిముట్టులో కాదు.”*

*నేను అక్కడ మాటలు రాక నిలబడిపోయాను. అతని మాటలు నా మనసులో లోతుగా నాటుకుపోయాయి.*  *ఆయన ముడతలు పడిన ముఖంలోని సంతృప్తి ఒక అరుదైన విషయం - డబ్బుతో కొనలేనిది*.

*పదిలంగా దాచుకోవలసిన ఒక ఆలోచన!!*

*సంపద మరియు సౌకర్యాల కోసం మనం చేసే అంతులేని పరుగులో,*

*జీవితపు నిజమైన "సాధనాలను" మనం తరచుగా మర్చిపోతాము -*

*నిజాయితీ,*

*కఠోర శ్రమ,*

*కృతజ్ఞత,*

*మరియు సంతృప్తి.*

*ఇవి చెక్కుచెదరకుండా ఉన్నప్పుడు, విరిగిన పనిముట్లు కూడా అద్భుతాలను సృష్టించగలవు.*

*కానీ అవి లేనప్పుడు, ప్రపంచంలోని ఏ సంపదా మనలోని లోపాలను పూడ్చలేదు.*

*అంకితం*

*అన్ని సీనియర్ సిటిజన్లకు*