ఒకసారి భగవానుడు దేవతలతో ఇలా అన్నాడు:

“మనిషిని సృష్టించి నేను కష్టంలో పడిపోయాను. వారికి వారి కర్మానుసారం అన్నీ ఇస్తున్నాను. అయినా చిన్న ఇబ్బంది వచ్చినా నా దగ్గరికి ఫిర్యాదుతో వస్తున్నారు. ఎక్కడా నాకు ప్రశాంతత లేదు. కాబట్టి నేను దాగిపోవాలి. కానీ ఎక్కడ దాగాలో అర్థం కావడం లేదు.”

దేవతలు తమ తమ అభిప్రాయాలు చెప్పారు —

 హిమాలయ శిఖరాల్లో ఉండమని

సముద్ర గర్భంలో ఉండమని

ఆకాశంలో ఉండమని

అయితే భగవంతుడు అన్నాడు:

“ఏదో ఒకరోజు మనిషి ఈ ప్రదేశాలన్నింటికీ చేరతాడు. నాకోసం ఎక్కడా గుప్తస్థానం లేదా?”

 సూర్యుని జ్ఞాన వాక్యం

అప్పుడు సూర్యుడు ఇలా అన్నాడు:

“ప్రభూ! మీరు మనిషి హృదయంలో నివసించండి. ఎందుకంటే మనిషి ఎప్పుడూ బయట ప్రపంచాన్ని మాత్రమే చూస్తాడు. ఇతరుల వైపు దృష్టి పెడతాడు. కానీ తనలోపల చూడడు. కాబట్టి ఆయన మీ కోసం అక్కడ వెతకడు.ఆదిత్యయోగీ.

కానీ కోట్లలో ఒకడు అయినా తనలోని దేవుణ్ణి వెతికితే ఇక ఫిర్యాదులుండవు. ఎందుకంటే అతని బయటి కోరికలన్నీ ఆగిపోతాయి.”

భగవంతుడు ఈ మాటలతో ఆనందపడి అప్పటినుంచి మనిషి హృదయంలోనే నివాసం ఏర్పరచుకున్నాడు.

ఆ రోజునుంచి మనిషి తన దుఃఖం తీర్చుకోవడానికి దేవుణ్ణి ఆలయాల్లో, పర్వతాల్లో, గుహల్లో, ఆకాశంలో, పాతాళంలో వెతుకుతూనే ఉన్నాడు. కానీ ఆయన కనిపించలేదు. ఎందుకంటే మనిషి తన హృదయ మందిరపు తలుపు తీయకపోయాడు.

భగవద్గీత వాక్యం (అధ్యాయం 13)

ఉపద్రష్టానుమంతా చ భర్తా భోక్తా మహేశ్వరః ।

పరమాత్మేతి చాప్యుక్తో దేహేऽస్మిన్ పురుషః పరః ॥

 ఈ శరీరంలోనే పరమపురుషుడైన పరమాత్మ నివసిస్తున్నాడు.

 ఆయన సాక్షి (చూడువాడు)

 అనుమతిదాత (అనుమతి ఇచ్చేవాడు)

భర్త (ఆధారము)

 భోక్త (పరమానందాన్ని అనుభవించేవాడు) మహేశ్వరుడు (సర్వాధిపతి)

అందుకే ఆయనను అందరూ పరమాత్మ అని పిలుస్తారు.

మనసు లోపలకి చూడడం మొదలుపెడితేనే భగవంతుడిని అనుభవించగలం.....*

.